 |
| REUTERS/Alkis Konstantinidis |
Δημήτρης Κανελλόπουλος
Τα παράδοξα, τα πρωτοφανή θα έλεγα, με τις μεγάλες συγκεντρώσεις στην Αθήνα αλλά και τι άλλες πόλεις, είναι πολλά.
Καταρχάς είναι από τις ελάχιστες συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις που γίνονται υπέρ μίας ....
κυβέρνησης. Εντάξει, οι συνθήκες είναι πρωτόγνωρες αλλά κι αυτό, να τρέχει ο κόσμος υπέρ της... εξουσίας, από τα απίστευτα... Πολλώ δε μάλλον όταν ανάμεσα στους συγκεντρωθέντες βρίσκονται και υπουργοί, όπως ο Δημήτρης Στρατούλης σήμερα. Χωρίς ασφάλεια φυσικά, μόνος του με το λαό από δίπλα, ασπίδα προστασίας.
Να διαδηλώνεις υπέρ εξουσίας είναι σχήμα οξύμωρο από μόνο του.
Και είναι ακόμα πιο παράδοξο να βλέπεις ακροαριστερές οργανώσεις, εξωκοινοβουλευτικές, χρόνια στους αγώνες στο δρόμο, να κρατούν πανό και να φωνάζουν συνθήματα υπέρ μίας κυβέρνησης.
Στα πρωτόγνωρα οι πολλές και μεγάλες συγκεντρώσεις υπέρ Ελλάδας και σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις. «We need a SYRIZA here» έγραφε ένα πανό στο Λονδίνο.
Από την άλλη υπάρχουν και κάποια που είναι αναμενόμενα. Να διαβάζεις λόγου χάριν νεοφιλελεύθερους και «κεντροαριστερούς» δημοσιογράφους να λοιδωρούν τις πλατείες, να μην τους αρέσει η... σύσταση του κόσμου, τα συνθήματα, τα πλακάτ και όσα όλα ακόμα επινοούν οι ίδιοι ώστε να διαφωνήσουν. Δεν τους έκανε εντύπωση πως μέσα σε λίγες μόλις μέρες το Σύνταγμα γέμισε με δεκάδες χιλιάδες κόσμου;
Υπήρχε βέβαια μία φορά ακόμα που ο λαός στην Ελλάδα βγήκε υπέρ της κυβερνήσεως. Της επερχόμενης, έστω. Όταν έπεσε η Χούντα. Κατά τον ερχομό του Κωνσταντίνου Καραμανλή από τη Γαλλία. Αλλά μην τα συνδέουμε παρακαλώ, καμία σχέση με το σήμερα. Ή, μήπως, όχι;
Πηγή: efsyn.gr
Καταρχάς είναι από τις ελάχιστες συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις που γίνονται υπέρ μίας ....
κυβέρνησης. Εντάξει, οι συνθήκες είναι πρωτόγνωρες αλλά κι αυτό, να τρέχει ο κόσμος υπέρ της... εξουσίας, από τα απίστευτα... Πολλώ δε μάλλον όταν ανάμεσα στους συγκεντρωθέντες βρίσκονται και υπουργοί, όπως ο Δημήτρης Στρατούλης σήμερα. Χωρίς ασφάλεια φυσικά, μόνος του με το λαό από δίπλα, ασπίδα προστασίας.
Να διαδηλώνεις υπέρ εξουσίας είναι σχήμα οξύμωρο από μόνο του.
Και είναι ακόμα πιο παράδοξο να βλέπεις ακροαριστερές οργανώσεις, εξωκοινοβουλευτικές, χρόνια στους αγώνες στο δρόμο, να κρατούν πανό και να φωνάζουν συνθήματα υπέρ μίας κυβέρνησης.
Στα πρωτόγνωρα οι πολλές και μεγάλες συγκεντρώσεις υπέρ Ελλάδας και σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις. «We need a SYRIZA here» έγραφε ένα πανό στο Λονδίνο.
Από την άλλη υπάρχουν και κάποια που είναι αναμενόμενα. Να διαβάζεις λόγου χάριν νεοφιλελεύθερους και «κεντροαριστερούς» δημοσιογράφους να λοιδωρούν τις πλατείες, να μην τους αρέσει η... σύσταση του κόσμου, τα συνθήματα, τα πλακάτ και όσα όλα ακόμα επινοούν οι ίδιοι ώστε να διαφωνήσουν. Δεν τους έκανε εντύπωση πως μέσα σε λίγες μόλις μέρες το Σύνταγμα γέμισε με δεκάδες χιλιάδες κόσμου;
Υπήρχε βέβαια μία φορά ακόμα που ο λαός στην Ελλάδα βγήκε υπέρ της κυβερνήσεως. Της επερχόμενης, έστω. Όταν έπεσε η Χούντα. Κατά τον ερχομό του Κωνσταντίνου Καραμανλή από τη Γαλλία. Αλλά μην τα συνδέουμε παρακαλώ, καμία σχέση με το σήμερα. Ή, μήπως, όχι;
Πηγή: efsyn.gr
