25 Νοε 2010

Επιστολή Συναδέλφου

Γράφει ο Θεσσαλονικιός:

Συνάδελφοι εμείς οι απλοί εργαζόμενοι σίγουρα δεν είμαστε μάνατζερ που ακριβοπληρώνονται, πονάμε όμως την "εταιρία" όπως  αποκαλούν τα ΕΛΤΑ τα τελευταία χρόνια. 
Πολλοί από εμάς έχουμε κάποιες σκέψεις - προτάσεις, δεν υπάρχει ούτε ένας της διοίκησης να μας αφουγκραστεί ? Έχουν σκεφθεί έστω και μια φορά πόσα θα μπορούσαμε να πετύχουμε αν συνεργασθούμε με τις Ταχυμεταφορές ? [δεν ξέρω αν το θέλουν]. 
Έχουν αφήσει το καλύτερο φιλέτο της αγοράς στις... κούριερς. Έχουμε εργαζόμενους τριών και τεσσάρων ταχυτήτων, πώς να λειτουργήσουν οι Ταχυμεταφορές ? 
Κυνηγάμε το γραμματόσημο, τα τέλη κυκλοφορίας και οτιδήποτε άλλο που έχει μικρά έσοδα, οι προϊστάμενοι φέρονται σαν αφεντικά σε ραγιάδες νομίζοντας ότι έτσι θα πετύχουν και θα κρατήσουν την θεσούλα τους [είναι εύκολο να κρατάς ένα τηλέφωνο στο χέρι και αυτή να είναι η απασχόληση σου!]. 
Και εδώ είναι το μεγάλο ζήτημα: που είναι οι κατά τ' άλλα λαλίστατοι συνδικαλιστές της ΠΟΣΤ ? 
Μήπως οι ίδιοι δεν ήταν, όταν χάθηκαν οι συντάξεις του ΙΚΑ ? 
Μήπως δεν είναι οι ίδιοι τώρα που χάνονται οι συντάξεις του ΟΓΑ ?
Ποια είναι σήμερα η αντίδραση τους ? 
Χάνονται εκατομμύρια ευρώ και αυτοί είναι κλεισμένοι στο καβούκι τους. 
Θα αρχίσουμε να σκεπτόμαστε άλλα πράγματα. Ο θρόνος είναι καλός, αλλά αλίμονο σ' αυτόν που θα πέσει! 
Κύριοι σας χλευάζουν από πίσω οι συνάδελφοι γιατί φοβούνται να το κάνουν κατά πρόσωπο. Αυτόν τον χλευασμό τον εισπράττετε όταν τύχει και κάνετε συγκεντρώσεις ή ακόμα και γενικές συνελεύσεις που μόλις και μετά βίας παρευρίσκονται 20-30 άτομα σε πόλεις με 700-800 εργαζόμενους. 
Αν αφουγκραζόσασταν τα μηνύματα των καιρών θα είχατε παραιτηθεί, αλλά βλέπετε η εξουσία είναι γλυκιά !!!! και ειδικά αν την έχεις κατακτήσει χωρίς να την αξίζεις!!!