Συνάδελφοι ήμουν και εγώ ένας απ'αυτούς που πήραν πρώτοι την κρυάδα για όσα έρχονται.
Στις 30/09/10 αυτά που άκουσα οχι μόνο από τα μέλη του ΔΣ της ΠΟΣΤ αλλά και από άλλους συνδικαλιστές με έκαναν να ανατριχιάσω. Εκπρόσωποι διανομέων, ταξινόμων [ένας από αυτούς μας αποκάλεσε τσαντοφόρους] ταυτίστηκαν πλήρως με όσα πρότεινε η ΠΟΣΤ.
Ήθελα νάξερα τι πιστεύουν όλοι αυτοί οι συνάδελφοι ότι αν
κάποιος είναι στο σύστημα θα την γλυτώσει?
Τι θα πει σ'αυτούς που τον ψηφίζουν ότι ο δικός του τομέας είναι μεγάλος?
Εδώ στην θεσσαλονίκη κάποιοι δεν πατάνε στην... δουλειά [ενώ πρέπει έστω και για 15 μέρες τον μήνα] κάποιοι άλλοι μετακινούνται σε θέσεις με βραδυνά γιατί είναι ημέταιροι.
Αλλοίμονο σε όσους δεν είναι στο σύστημα!
Αν αυτό είναι δημοκρατικός συνδικαλισμός να τον χαίρεστε.
Άλλωστε εδώ και χρόνια με τα μικρορουσφέτια επιβιώνουν
κάποιοι στον χώρο.
Το χειρότερο για μένα δεν είναι η μείωση του προσωπικού και η αύξηση της δουλειάς αλλά η επανεξέταση του καθηκοντολογίου.
Υπομονή για τους παλιούς και ακόμη μεγαλύτερη υπομονή για τους νεότερους συναδέλφους.
Άλλωστε είναι γνωστό πώς ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ.
Καλό κουράγιο συνάδελφοι.
