O KAΛΟΣ ΜΑΝΑΤΖΕΡ

Γράφει ο Χρήστος Μπούφης / Ρόδος

Ο Μάνατζερ που βρίσκεται στην κορυφή μιας Εταιρείας, δεν αρκεί να είναι απλώς καλός στην εργασία του, πρέπει να είναι καταδεκτικός, ελαστικός, αισιόδοξος, να προσαρμόζεται εύκολα, να έχει υπομονή να ακούει, να καταλαβαίνει σε τι περιβάλλον βρίσκεται.
Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται μόνο την παραδοσιακή γνωσιακή νοημοσύνη για να είναι επιτυχημένος στη δουλειά του.
Χρειάζεται κυρίως τη συναισθηματική νοημοσύνη, δηλαδή να έχει την ικανότητα να συγκρατεί τα αρνητικά συναισθήματά του, όπως για παράδειγμα το θυμό και την προσωπική του αβεβαιότητα, να εστιάζει στα θετικά, όπως αυτοπεποίθηση, σύγκλιση και συμπεριφοριστική σκέψη και να περνά περισσότερο χρόνο στο να σκέφτονται θετικά.
Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να μπορεί να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, τις σκέψεις και τις συμπεριφορές του με στόχο την επιτυχία, την ευτυχία, την πληρότητα και την καλύτερη ποιότητα ζωής.
Αυτός που είναι συναισθηματικά νοήμων έχει αναπτύξει πέντε ικανότητες, οι οποίες είναι χρήσιμες τόσο στο εργασιακό του περιβάλλον όσο και σε όλες τις πλευρές της προσωπικής του ζωής.
1.- Αυτογνωσία ( γνώση των συναισθημάτων του ανά πάσα στιγμή).
2.- Αυτοδιαχείριση ( χρησιμοποίηση των συναισθημάτων για βοήθεια παρά για
Εμπόδιο ).
3.- Κίνητρα ( εφαρμογή των συναισθημάτων για επίτευξη στόχων ).
4.- Ενσυναίσθηση ( αναγνώριση των συναισθημάτων των άλλων ).
5.- Κοινωνικές δεξιότητες ( χειρισμός των συναισθημάτων στις σχέσεις : πειθώ
διαπραγμάτευση ).Ο Μάνατζερ με Συναισθηματική νοημοσύνη στο χώρο εργασίας μειώνει τις διαφωνίες, ελαττώνει τις αντιπάθειες και ενθαρρύνει το προσωπικό να είναι ένθερμο και επιδραστικό.
Το να ηγείται κανείς σε μια επιχείρηση δεν σημαίνει κυριαρχία… Αντιθέτως, είναι η τέχνη να πείθεις τους ανθρώπους να εργάζονται προς ένα κοινό στόχο και πράγματι τίποτε δεν είναι πιο ουσιαστικό από το να αναγνωρίζουμε τα βαθύτερα συναισθήματά μας και ποιες αλλαγές μπορούν να μας βοηθήσουν να έχουμε περισσότερη ικανοποίηση στην εργασία μας.
Ο μάνατζερ με Συναισθηματική νοημοσύνη ξέρει να μετατρέπει τα παράπονα σε εποικοδομητικά σχόλια, δικτυωμένη συνεργασία και δημιουργία εργασιακής ατμόσφαιρας όπου η διαφορετικότητα εκτιμάται, παρά είναι αιτία προστριβών.
Το πρότυπο τύπου Ταρζάν... δηλαδή του αυταρχικού Μάνατζερ που είναι ανίκανος να συγκρατήσει τις εκρήξεις θυμού και τις υποτιμητικές φράσεις εναντίον των εργαζομένων, του αδιάφορου για τα συναισθήματα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, έχει αρχίσει να καταρρέει από τη δεκαετία του 80... ανήκει σε μια άλλη εποχή.

*Το παραπάνω κείμενο είναι αφιερωμένο στους μάνατζερς που διαθέτουν συναισθηματική νοημοσύνη.