17 Ιουλ 2009

Πρόσεξε μην γίνεις....

Αγαπητοί Συνάδελφοι και φίλοι καλημέρα.

Τι θα καταλαβαίνατε αν σας έλεγα πως τριάντα πέντε χρόνια τώρα, παίζω μέχρι τελικής πτώσης, σε ένα παιχνίδι που το μόνο που ξέρω είναι πως οι διαιτητές είναι πουλημένοι…..
Πως η φανέλα μου μετά από τόσα χρόνια αγώνων έχει ξεθωριάσει και μόνο να ονειρευτώ, μπορώ τα χρώματά της .
Τι θα καταλαβαίνατε αν σας έλεγα πως ποτέ δεν παίζω για αυτούς που έχουν εισιτήριο, για τους βολεμένους… τους χορτασμένους…..
Τι θα καταλαβαίνατε αν σας έλεγα πως πάντα έπαιζα και συνεχίζω να παίζω για τους απ έξω, για αυτούς που δεν έχουν εισιτήριο, για τους περαστικούς, τους αδικημένους, για τον απλό διανομέα, τον ταξινόμο, τον οδηγό, τον διαμετακομιστή, την απλή υπάλληλο στη θυρίδα, για όλους αυτούς που μάτωσε η ψυχή τους, βλέποντας την αντοχή τους να στερεύει…. να περιμένουν το όνειρο που ποτέ δεν ήλθε…..
Τριάντα πέντε χρόνια προπόνηση για ένα παιχνίδι χαμένο από χέρι….

Αλήθεια Συνάδελφοι και φίλοι.
Θα μπορούσατε ποτέ να το διανοηθείτε..

Μια συμβουλή, άγνωστη φίλη και άγνωστε φίλε.
Γίνε ένας ονειροπόλος, ένας ανένταχτος, ένας ιδιόμορφος, ένας ακτιβιστής.
Γίνει ότι γουστάρεις άγνωστη φίλη και άγνωστε φίλε.
Μόνο αυτό που προσπαθούν με τόσο πείσμα να σε κάνουν , πρόσεξε μη γίνεις.
ΜΗ ΓΙΝΕΙΣ ΜΙΑ - ΕΝΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ


Χρήστος Μπούφης
ένας ιδιόμορφος ονειροπόλος σε δράση
και όχι ένας μάρτυρας σε αναμονή