Συγκεκριμένα, απόφαση που εξέδωσε η...
συνέλευση των εργαζομένων αναφέρει:
«Εμείς, οι εργαζόμενοι στον «105,5 Στο Κόκκινο» από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού τον Φεβρουάριο του 2006 εργαστήκαμε και υπερασπιστήκαμε με επαγγελματική ακεραιότητα και σθένος την επιλογή μας να δημιουργήσουμε ένα μέσο ενημέρωσης διαφορετικό από όλα τα άλλα. Ένα μέσο ενημέρωσης με μικρόφωνα ανοικτά σε κάθε δίκαιη διεκδίκηση, ένα μέσο που θα δίνει «φωνή» σε κάθε κίνημα για τη διεύρυνση των πολιτικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, ένα μέσο που θα αντιστέκεται στον φασισμό και τους υποστηρικτές του.
Σε καιρούς δυσοίωνους για την ενημέρωση αναδείξαμε σε μείζονα τα κοινωνικά αιτήματα για την βελτίωση των όρων διαβίωσης των κρατουμένων, σταθήκαμε στο πλάι όσων με κίνδυνο της ζωής τους διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, αντιταχθήκαμε στις φυλακές Τύπου Γ', καταγγείλαμε τους νόμους που επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τον λαό και να ποινικοποιήσουν εν γένει την συμμετοχή σε εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, περπατήσαμε στους δρόμους τον Δεκέμβριο του 2008, ενώσαμε τις φωνές μας με τα κινήματα για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των εργαζομένων κάθε εργασιακού κλάδου και για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος μπροστά στο αδηφάγο κέρδος. Δώσαμε τα μικρόφωνα του σταθμού σε συμβολικές και δυναμικές παρεμβάσεις.
Προειδοποιήσαμε για την επικίνδυνη πολιτική άνοδο των ναζί της Χρυσής Αυγής και των συνοδοιπόρων της, πρωτοστατήσαμε στο να τσακιστεί η δημόσια εικόνα, που άλλα μέσα ήθελαν να καλλιεργήσουν για τους στυγνούς φασίστες δολοφόνους.
Η αταλάντευτη αυτή στάση μας και η καθημερινή μας σύγκρουση με συμφέροντα και καθεστωτικές πρακτικές, όπου και όσο «ψηλά» κι αν βρίσκονταν, καθιέρωσε το ραδιόφωνο «105,5 Στο Κόκκινο» στη συνείδηση του λαού και των αλληλέγγυων αγωνιστών ως ένα μέσο ενημέρωσης ταγμένο στα συμφέροντα του εργαζόμενου, του ανέργου, του κάθε πολίτη που διεκδικεί την αξιοπρέπειά του και την ελευθερία στην έκφραση.
Με αυτά τα δεδομένα, η συνεχιζόμενη κατάληψη των γραφείων του σταθμού και η εκδίωξη των εργαζομένων του από τον εργασιακό τους χώρο είναι ακατανόητη και προσβλητική καθώς η συνέχιση της κατάληψης θέτει ανυπέρβλητα εμπόδια στην άσκηση αυτής της εργασίας μας. Άλλωστε, η ύπαρξη αυτής της «φωνής» είναι τώρα εξίσου κρίσιμη και χρήσιμη.
Ως συνέλευση εργαζομένων στον 105,5 στο Κόκκινο καλούμε ομοφώνα σε ομαλή λήξη της κατάληψης».
συνέλευση των εργαζομένων αναφέρει:
«Εμείς, οι εργαζόμενοι στον «105,5 Στο Κόκκινο» από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού τον Φεβρουάριο του 2006 εργαστήκαμε και υπερασπιστήκαμε με επαγγελματική ακεραιότητα και σθένος την επιλογή μας να δημιουργήσουμε ένα μέσο ενημέρωσης διαφορετικό από όλα τα άλλα. Ένα μέσο ενημέρωσης με μικρόφωνα ανοικτά σε κάθε δίκαιη διεκδίκηση, ένα μέσο που θα δίνει «φωνή» σε κάθε κίνημα για τη διεύρυνση των πολιτικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, ένα μέσο που θα αντιστέκεται στον φασισμό και τους υποστηρικτές του.
Σε καιρούς δυσοίωνους για την ενημέρωση αναδείξαμε σε μείζονα τα κοινωνικά αιτήματα για την βελτίωση των όρων διαβίωσης των κρατουμένων, σταθήκαμε στο πλάι όσων με κίνδυνο της ζωής τους διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, αντιταχθήκαμε στις φυλακές Τύπου Γ', καταγγείλαμε τους νόμους που επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τον λαό και να ποινικοποιήσουν εν γένει την συμμετοχή σε εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, περπατήσαμε στους δρόμους τον Δεκέμβριο του 2008, ενώσαμε τις φωνές μας με τα κινήματα για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των εργαζομένων κάθε εργασιακού κλάδου και για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος μπροστά στο αδηφάγο κέρδος. Δώσαμε τα μικρόφωνα του σταθμού σε συμβολικές και δυναμικές παρεμβάσεις.
Προειδοποιήσαμε για την επικίνδυνη πολιτική άνοδο των ναζί της Χρυσής Αυγής και των συνοδοιπόρων της, πρωτοστατήσαμε στο να τσακιστεί η δημόσια εικόνα, που άλλα μέσα ήθελαν να καλλιεργήσουν για τους στυγνούς φασίστες δολοφόνους.
Η αταλάντευτη αυτή στάση μας και η καθημερινή μας σύγκρουση με συμφέροντα και καθεστωτικές πρακτικές, όπου και όσο «ψηλά» κι αν βρίσκονταν, καθιέρωσε το ραδιόφωνο «105,5 Στο Κόκκινο» στη συνείδηση του λαού και των αλληλέγγυων αγωνιστών ως ένα μέσο ενημέρωσης ταγμένο στα συμφέροντα του εργαζόμενου, του ανέργου, του κάθε πολίτη που διεκδικεί την αξιοπρέπειά του και την ελευθερία στην έκφραση.
Με αυτά τα δεδομένα, η συνεχιζόμενη κατάληψη των γραφείων του σταθμού και η εκδίωξη των εργαζομένων του από τον εργασιακό τους χώρο είναι ακατανόητη και προσβλητική καθώς η συνέχιση της κατάληψης θέτει ανυπέρβλητα εμπόδια στην άσκηση αυτής της εργασίας μας. Άλλωστε, η ύπαρξη αυτής της «φωνής» είναι τώρα εξίσου κρίσιμη και χρήσιμη.
Ως συνέλευση εργαζομένων στον 105,5 στο Κόκκινο καλούμε ομοφώνα σε ομαλή λήξη της κατάληψης».
