26 Ιαν 2011

ΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

σκίτσο: atticafreepress.gr
Γράφει ο Χρήστος Μπούφης:

Οι γονείς αυτών   που συνελήφθησαν πριν λίγες μέρες από την Αστυνομία (ΕΛ-ΑΣ) κατηγορούμενοι για συμμετοχή στην οργάνωση - Συνωμοσία Πυρήνων της φωτιάς - μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τα παιδιά τους.
Βοηθούσαν άστεγους και απόρους…. ερχόταν μαζί μου στην εκκλησία….
σπούδαζε πιάνο και τσέλο…  ο γιος μου ήταν ένα παιδί του βιβλίου…. δούλευε μαζί μου…. με βοηθούσε…..
Πρόκειται για νέα παιδιά ηλικίας 20 -  22 -  23  - 24  μέχρι και  31 ετών.. με σπουδές σε ΤΕΙ και ΑΕΙ -  τμήμα φυσιοθεραπείας -  τμήμα Πολιτικών Επιστημών -  Πολυτεχνείο, σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων - τμήμα  Διοίκησης Επιχειρήσεων.
Αυτά τα καλά παιδιά σύμφωνα με τις μαρτυρίες των γονιών τους, κατηγορούνται για σωρεία κακουργηματικών ενεργειών… κατηγορούνται, ότι από το 2008 μέχρι και την ημέρα που συνελήφθησαν διέπραξαν περισσότερες από 200 εμπρηστικές και βομβιστικές επιθέσεις.
Δεν θα ασχοληθώ σε καμιά περίπτωση, αν για τα όσα κατηγορούνται είναι ένοχοι ή όχι.
Αυτά είναι - αλλουνού παπά ευαγγέλια - όπως λέει και ο απλός λαός μας…  είναι δουλειά της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, ξέρετε…  
Θα ασχοληθώ όμως με την κοινωνική πλευρά του θέματος γιατί αυτή και μόνο αυτή είναι η πλευρά που με ενδιαφέρει, σαν έναν άνθρωπο που παρατηρεί φαινόμενα σαν και αυτά - φιλοσοφεί -  προσπαθεί να εξηγήσει το γιατί συμβαίνουν.
Διαβάστε παρακάτω μερικές σκέψεις - απόψεις - προβληματισμούς - διαπιστώσεις και συμπεράσματα και ελπίζω να σας βοηθήσω να κατανοήσετε φαινόμενα σαν και αυτά.
Οι νέοι σήμερα ενώ είναι όλοι σπουδασμένοι, η μοίρα τους… το μέλλον τους… είναι δυσμενέστερο από την αγράμματη γενιά μας.
Τους κάναμε να ονειρεύονται και να πιστέψουν τελικά, ότι πρέπει να σπουδάσουν…. για να βρουν δουλειά και  να κάνουν καριέρα  σε κάποια από τις μοντέρνες και αστραφτερές δουλειές…. αυτές που έχουν πέραση…. που προσφέρουν υψηλές αμοιβές… και απείρως υψηλότερο κοινωνικό προφίλ... και αντί να γίνει αυτό  προδώσαμε τα όνειρά τους…. τους οδηγήσαμε στην ανεργία…. κάναμε την καριέρα τους  - μια κοιλάδα των δακρύων!!!!
Χρόνια τώρα, οδηγήσαμε τους νέους -  τα παιδιά μας  στο να σπαταλήσουν όλο το χρόνο τους - την εφηβεία τους -  την ευφυΐα τους - τις εμπνεύσεις τους… υπέρ της καριέρα τους  και όχι υπέρ της ζωής τους.
Ο Εσωτερικός τους κόσμος - ο ψυχισμός τους -  μολύνθηκε δηλητηριάστηκε και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.. εμείς τον δηλητηριάσαμε… εμείς τον μολύναμε…. με αυτό το δηλητηριώδες αλισβερίσι… όλα για την καριέρα… όλα για το χρήμα.
Μόνο ύλη… αγάπη πουθενά…. αλήθεια πουθενά.
Οι λέξεις μας… οι συμβουλές μας… μολύνουν… αψηφούν… απαλείφουν… επιδεινώνουν... ντροπιάζουν…. και παραποιούν… και απροσανατολίζουν… και σακατεύουν…. και θολώνουν…. και σκοτίζουν…. τους νέους - τα παιδιά μας.
Ο φόβος…. το άγχος… το στρες… η απόκρυψη… το ψέμα…. η ντροπή…. η περιφρόνηση… η ανάγκη… η φθορά…. η συναλλαγή… είναι οι λέξεις που χρησιμοποιήσαμε στο παρελθόν, είναι οι λέξεις που συναντώνται σήμερα.
Σήμερα, αν και χρειάζεται μια επανάσταση, δεν ξέρω αν είναι εφικτή, δεν ξέρω αν οι άνθρωποι έχουν την διάθεση να την κάνουν… δεν ξέρω αν υπάρχουν πλέον άνθρωποι για να την κάνουν.
Έχει αποδειχθεί χίλιες φορές… στο παρελθόν,  ότι οι μεγάλες αλλαγές, οι επαναστάσεις και οι βαθιές τομές, δεν ταιριάζουν σε κοινωνίες Συνταξιούχων και υποψηφίων συνταξιούχων..
Οι επαναστάσεις ταιριάζουν σε κοινωνίες νέων.
Όμως οι νέοι - τα παιδιά μας που αποτελούν την μειοψηφία αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας μας και είναι απομονωμένοι στα γνωστά αδιέξοδα της σημερινής κοινωνίας… που εμείς διαμορφώσαμε δεν είμαι σίγουρος αν μπορούν να επαναστατήσουν.
Αλήθεια αναρωτηθήκατε ποτέ, αν μπορεί σήμερα ένας νέος να είναι επαναστάτης!!!!
Και αν ναι.. επαναστάτης με ποια έννοια!!!

Φίλες και φίλοι.
Νομίζω, ότι σήμερα υπάρχει μεγάλη αδράνεια των νέων… προς την κατεύθυνση αυτή της επανάστασης…  με την έννοια που εμείς ξέραμε από τα παλιά…. και η ευθύνη… είναι αποκλειστικά και μόνο δική μας.
Σήμερα το μόνο που κινείται είναι οι αντεξουσιαστές… αυτούς που ονομάζουμε   τρομοκράτες…. οι οποίοι ίσως και να έχουν κάποια ιδεολογική βάση στη δράση τους… μια ιδεολογική βάση στην οποία τους οδηγήσαμε εμείς οι νωθροί… που βρισκόμαστε σε λήθαργο…
Και αυτό δυστυχώς συμβαίνει σήμερα, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά  σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δράση πάντως κατά την θνητή μου άποψη, είναι να πετάς πέτρες επειδή είσαι νέος… γιατί αν δεν πετάξουν πέτρες οι νέοι…. τότε ποιος θα πετάξει;


                                          Χρήστος Μπούφης
                                                  αθεράπευτα ρομαντικός