Κάνω κάποιες σκέψεις, προσπαθώντας να μένω ανεπηρέαστος από κόμματα, πολιτικές και συνδικαλιστικές παρατάξεις.
Θέλω αυτές τις σκέψεις να τις μοιραστώ με τους συναδέλφους μου, γιατί η εργασιακή μου εμπειρία αποκτήθηκε τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στον δημόσιο τομέα.
Ως εκ τούτου αισθάνομαι οτι μάλλον μπορώ να προβλέψω κάποιες μελλοντικές εξελίξεις κάπως πιό εύκολα.
Στο δια ταύτα λοιπόν, θεωρώ σχεδόν σίγουρο το γεγονός ότι στο δημόσιο θα γίνουν αρκετές χιλιάδες απολύσεις.
Όχι γιατί το γράφουν οι εφημερίδες ή το λένε τα blogs, αλλά γιατί στις δεκάδες χώρες που έχει εισέλθει το Δ.Ν.Τ. , αυτό είναι... αυτονόητο ως βασικός όρος (οι απολύσεις).
Ένας ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ τρόπος απολύσεων, είναι οι ιδιωτικοποιήσεις.
Το κράτος ΚΑΙ μειώνει τους υπαλλήλους (αφού η μισθοδοσία βαρύνει τον ιδιώτη), ΚΑΙ μπορεί να ισχυριστεί ότι διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας, αφού ο ιδιώτης επενδυτής θα δεσμεύεται για την διατήρηση των θέσεων αυτών. Οι εργαζόμενοι τρώνε το τυρί, και όλα φαίνονται τέλεια και ιδανικά.
Είναι έτσι όμως?
Η λογική λέει ότι μετά από εύλογο χρονικό διάστημα, ο καινούργιος εργοδότης-επενδυτής θα καλέσει τους αντιπρόσωπους των εργαζομένων (συνδικαλιστές), ώστε να διαπραγματευθούν ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ καινούργιες συλλογικές συμβάσεις με κριτήρια ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ τομέα.
Σε αυτήν την περίπτωση ξεχάστε τα μισθολογικά κλιμάκια, τα χρονοεπιδόματα άνω του 15%, και πολλά άλλα.
Αν οι εργαζόμενοι καταφέρουν να αποκρούσουν αυτήν την επίθεση,τότε ο εργοδότης μετά από λίγο καιρό, επικαλούμενος το υψηλό κόστος μισθοδοσίας και την τυχόν μείωση παραγωγής, προχωρά σε απολύσεις.
Απολύσεις που ούτως ή άλλως οι εργαζόμενοι δεν τις γλυτώνουν αφού κυρίαρχος στόχος των εργοδοτών είναι το μέγιστο ΚΕΡΔΟΣ (βλέπε ΟΤΕ).
Το 2015 θα είμαι 50 ετών και ρωτάω: θα είμαι στο οργανόγραμμα του ΕΛΤΑ υπό τυχόν Βελγική-Ολλανδική-Γερμανική ή ότι άλλο θέλει, διοίκηση?
και αν είμαι, θα εργάζομαι πιθανόν για 800-900 ευρώ?
Αυτά που εκφράζω δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας συνάδελφοι. Ξέρω πολύ καλά τον ιδιωτικό τομέα,τις δομές του και το σκεπτικό του. Αυτό που δεν μπορώ να χωνέψω είναι η απάθεια της ομοσπονδίας μας, στην ενδεχόμενη κυριολεκτικά καταστροφή χιλιάδων συναδέλφων. Η κοινή γνώμη είναι με το μέρος μας, ο ΕΛΤΑ δεν είναι ζημιογόνος όπως παρουσιάζουν οι πολιτικοί άλλους οργανισμούς.
Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να δημιουργήσουν εμπάθεια για το ταχυδρομείο στους πολίτες όσο και αν το απαξιώνουν με τις πολιτικές τους.
Αντί λοιπόν αυτό να το εκμεταλλευτούν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας, και να ενώσουν όλους τους συνάδελφους απέναντι στον ορατό κίνδυνο, αυτοί έχουν παραδοθεί στωικά στις ορέξεις των κυβερνώντων, των Ευρωπαίων και του κεφαλαίου που αδημονεί να φάει τις σάρκες του πιο παλιού και του πιο ιστορικού δημόσιου οργανισμού.
ΕΥΓΕ!
Τουλάχιστον και σύμφωνα με την δημοκρατική ευπρέπεια που διακρίνει την πλειοψηφία των συνδικαλιστών μας, ας ζητήσουν την γνώμη των εργαζομένων με κάποιο τρόπο (ψηφοφορία, συνελεύσεις, περιηγήσεις στα ταχυδρομικά καταστήματα) όσον αφορά τον τρόπο αντίδρασης για αυτά που μας επιφυλάσσουν οι κυβερνώντες, όποιοι και αν είναι αυτοί.
Ευελπιστώ ότι έστω και τώρα θα αφυπνισθούν και θα καταφέρουμε να σώσουμε όλοι μαζί το δεύτερο σπίτι μας, το ταχυδρομείο!
Ένας ταχυδρομικός υπάλληλος....
