Γράφει ο Χρήστος Μπούφης:
Η αναξιοκρατία - τα ρουσφέτια - η σπατάλη των χρημάτων των εργαζομένων - η ευνοιοκρατία αλλά και πολλά άλλα καθημερινά απαράδεκτα φαινόμενα και συμπεριφορές έχουν δημιουργήσει ένα καπνό υποψίας για τη ζωή και τη δράση κάποιων Συνδικαλιστών που λίγο θέλει ακόμη και τότε όλοι, θα πάμε από ασφυξία!!!!!!
Μπορεί η κατηγορία - Δεξιοτέχνες της παραπλάνησης - να είναι μια βαριά φράση, αλλά δυστυχώς για αυτούς σε αρκετές περιπτώσεις τα γεγονότα την επιβεβαιώνουν.
Είναι πλέον ανάγκη οι Συνδικαλιστές με τις πράξεις τους να διαλύσουν τον καπνό για να μην πέσουν στη φωτιά… για να μην πάμε από ασφυξία…..
Το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί όλους, είναι :
Αν μπορούν όλοι οι Συνδικαλιστές να γίνουν ξαφνικά...ενάρετοι… τους οποίους χρειάζονται σήμερα όσο ποτέ οι εργαζόμενοι, προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα δικαιώματά τους.
Αρνητικά απαντούν πολλοί και κάποιοι άλλοι λένε, ότι χρειαζόμαστε νέα πρόσωπα.
Αν δεχτούμε ότι οι Συνδικαλιστές είναι και αυτοί εργαζόμενοι… είναι άνθρωποι… είναι ορθολογικά όντα…. και καταλαβαίνουν ότι οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί και ότι οι ίδιοι πρέπει να αλλάξουν, προσαρμοσμένοι στις απαιτήσεις της εποχής.. τότε κάτι μπορεί να γίνει…
Πάντως, δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα.. δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι μεταξύ των Συνδικαλιστών υπάρχουν και κάποιοι με ηθικές αρχές και οράματα για τα ΕΛΤΑ και τους εργαζόμενους.
Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο καθένας από εσάς, υπάρχει πιεστική ανάγκη αλλαγής των δεδομένων που διέπουν τη λειτουργία του Συνδικαλιστικού κινήματος - συστήματος.
Μερικές τέτοιες αλλαγές μπορεί να είναι οι ακόλουθες..
1.- Μείωση των κρατήσεων των εργαζομένων στο ήμισυ, τα χρήματα που κρατάνε είναι πολλά (περίπου 100.000 € το μήνα - 1.200.000 € το χρόνο)… το επιχείρημα ότι η οικονομική ανεξαρτησία καθιστά ανεξάρτητο το Συνδικαλιστικό Κίνημα είναι ένα μεγάλο ψέμα, μια αυταπάτη ένα χαζό επιχείρημα.. από την στιγμή που η πλειοψηφία των Συνδικαλιστών είναι επίσημα μέλη, αλλά και στελέχη των κομμάτων τα οποία εκπροσωπούν και παίρνουν άνωθεν εντολές…
2.- Μείωση του αριθμού των Συνδικαλιστών, η δουλειά που απαιτείται για την εκπροσώπηση των εργαζομένων, μπορεί να γίνει και με τους μισούς… όσοι έχουν ασχοληθεί - εκλεγεί Συνδικαλιστές, το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό…
3.- Μείωση των αμοιβών και των προνομίων για τους Συνδικαλιστές.
Ναι, να αμείβονται κάποιοι - ελάχιστοι - οικονομικά, άλλα όχι να έχουν πολυτελή και προκλητική σπατάλη, όχι να είναι μέλη σε τρεις και τέσσερις αμειβόμενες συνδικαλιστικές θέσεις και οι συνολικές αμοιβές κάποιων από αυτούς να ξεπερνούν τις 50.000 € και 60.000€.
Αν κάποιοι από εσάς ασχοληθούν και εξετάσουν το ζήτημα αυτό, είμαι βέβαιος ότι θα βρουν και άλλα πολλά που πρέπει να αλλάξουν.
Ας το κάνουν σύντομα, η κατάσταση είναι επείγουσα..
Πώς μπορούν κάποιοι να συνεχίζουν να ζουν, μέσα σε ένα κλίμα υποψίας… από τη μια και κατακραυγής.. από την άλλη.
Είναι κάτι που με απασχολεί σοβαρά - χρόνια τώρα - είναι κάτι που ειλικρινά αδυνατώ όχι να το καταλάβω, αλλά να το δεχτώ… και απορώ πως εσείς το δέχεστε.. πως συνεχίζετε και το ανέχεστε!!!!
Θα περιμένω να δω τις αντιδράσεις σας… Συνδικαλιστών αλλά και απλών εργαζομένων.
*Ζήτω τα μπαλόνια και περισσότερη τροφή για τα κουνέλια…. είναι το σύνθημα που τα τελευταία χρόνια, κάτι μου θυμίζει.. κάτι μου θυμίζει…
Αλήθεια, φίλες και φίλοι, εσάς σας θυμίζει κάτι;
Χρήστος Μπούφης
ένας αθεράπευτα ρομαντικός
Συνταξιούχος
