Γράφει ο Χρήστος Μπούφης:
Βρέθηκα πριν λίγες μέρες για διακοπές σε ένα μικρό νησάκι του Αιγαίου, στα Δωδεκάνησα και είχα τη θεϊκή τύχη να βλέπω κάθε μέρα το κατακόκκινο ηλιοβασίλεμα, τη θάλασσα, τα μικρά νησάκια, τους γύρω μικρούς λόφους, τα μελτέμια και παράλληλα στρίβοντας το κεφάλι από την άλλη μεριά να απολαμβάνω την ανατολή της πανσέληνου…
Δεν ξέρω γιατί αλλά βλέποντας καθημερινά αυτό το μαγικό θέαμα αναγκάζεσαι να δεις τα προβλήματα στη σωστή τους διάσταση.
Και η σωστή διάσταση τελικά είναι ότι :
1.- Η κρίση δεν είναι μέσα στο σύστημα αλλά είναι κρίση του ίδιου του συστήματος…..
2.- Η χώρα μας, χρόνια τώρα έχει μετατραπεί σε ένα περιφραγμένο στρατόπεδο κάθε ασυδοσίας….
3.- Έχουμε όλοι βολευτεί… και όλοι φοβόμαστε να θυσιάσουμε κάτι από την αποχαυνωμένη και υποτιθέμενη …
βολεμένη ζωή μας….
βολεμένη ζωή μας….
4.-Τα συνθήματα : να καεί να καεί το ............ η Βουλή, Κλέφτες… Κλέφτες… μπορεί να είναι υπερβολικά συνθήματα, ίσως να είναι και άδικα για κάποιους….. όμως σίγουρα κάτι σημαίνουν και δυστυχώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν είναι και τόσο λίγοι αυτοί που συμφωνούν με αυτές τις υπερβολές…..
5.- Ψέματα - αναξιοπρεπείς πολιτικοί - αδίστακτοι κομματάρχες φιλοτέχνησαν την Βουλή και έφτιαξαν το απεχθέστερο πορτρέτο της Ελληνικής Φαυλοκρατίας…..
6.- Κάποιοι πολιτικοί οδήγησαν τη χώρα μας στο σημερινό αδιέξοδο, ουσιαστικά στην πτώχευση, είναι αυτοί που προσέλαβαν την Goldman Sachs και μάλιστα έναντι υπέρογκης αμοιβής… προκειμένου με το ένα της χέρι να μεταμφιέζει - αποκρύπτει τα ελλείμματά μας και με το άλλο να πουλά …. αυτή την κρυφή αλήθεια σε όσους μας σφάζουν … υποβαθμίζουν σήμερα.
Και επειδή δεν υπάρχει κανένας νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλεύεσαι ένα βλάκα…..
Επειδή αντιπαθώ τον κορεσμένο άνθρωπο αλλά παράλληλα φοβάμαι όμως και τον πεινασμένο…. πιστεύω ότι υπάρχουν θεραπευτικά μέσα για το σημερινό αδιέξοδο.
Έχω μια τολμηρή ιδέα.
Μια συνταγματική μεταρρύθμιση που θα επέτρεπε μία και μόνη περίοδο κοινοβουλευτικής θητείας….
Θα μου πείτε κάποιοι ότι αυτό θα έπληττε την Κυβερνητική συνέχεια….
Για ξανασκεφτείτε το όμως;
Τι είδους συνέχεια είχαμε ως τώρα;
Ποιοι μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο;
Μήπως λέω, μήπως αυτή η ιδέα, θα προσέλκυε στην πολιτική πιο επιτυχημένους επαγγελματίες και όχι τους κατ΄ επάγγελμα πολιτικούς, πολλοί από τους οποίους ελάχιστα είχαν κάνει προτού μπουν στη Βουλή και πολύ πιο λίγα αφότου μπήκαν.
Ξέρω κάποιοι από εσάς θα πείτε ότι η παραπάνω ιδέα ενός αθεράπευτα ρομαντικού στοχαστή… είναι ανεφάρμοστη..
Ίσως και να έχετε δίκιο.
Αυτό όμως που ξέρω καλά είναι ότι ο νέος κόσμος των κερδοσκοπικών συναλλαγών που μας σερβίρισαν, είναι απρόσωπος, ενιαίος, αδιαφοροποίητος και ομοιογενής με πολλούς πολιτικούς στα σπλάχνα του… ένας κόσμος δίχως αξίες… δίχως δεσμεύσεις, ένας κόσμος ασυδοσίας και διαφθοράς.
Να τον χαίρεστε.
Χρήστος Μπούφης
αθεράπευτα ρομαντικός
