4 Ιουν 2018

Ποιοι (και γιατί) έστησαν την επιχείρηση απαξίωσης των Ταχυδρομείων!

Ο μακιαβελικός τρόπος να σπιλωθεί η εταιρία με αφορμή την παρακράτηση εσόδων από τους λογαριασμούς της επιχείρησης ηλεκτρισμού
Η αρνητική δημοσιότητα που έπληξε τα Ελληνικά Ταχυδρομεία το προηγούμενο διάστημα με αφορμή την περίφημη παρακράτηση εσόδων από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ αποτελεί παρελθόν. Χάρη στα 22.500.000 ευρώ που αποδόθηκαν στα ΕΛ.ΤΑ. από τις οφειλές του Δημοσίου, αποπληρώθηκε ένα μέρος της οφειλής προς τη ΔΕΗ, ενώ στο άμεσο μέλλον έπεται και το ...
υπόλοιπο ποσό. Τέλος καλό, όλα καλά; Οχι ακριβώς. Διότι κάθε ιστορία κρύβει δύο όψεις, και από τη σκόνη που τεχνηέντως σήκωσαν κάποιοι γύρω από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία αυτό που μένει είναι ένα σκοτεινό ψηφιδωτό από ερωτήματα, το οποίο αντανακλά συμφέροντα που εμπλέκουν πολλούς κύκλους. Ποιος ήθελε να πλήξει τα ΕΛ.ΤΑ.; Πώς σχετίζονται το οικονομικό και το πολιτικό παρασκήνιο, η αγορά της ενέργειας και οι μικροκομματικές ενέργειες μερίδας συνδικαλιστών με την προσπάθεια σπίλωσης ενός οργανισμού που επιτέλους, για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες, φαίνεται να πατάει γερά στα πόδια του; Η άλλη όψη των Ελληνικών Ταχυδρομείων είναι ένα αφήγημα με πολλά κεφάλαια.
Κεφάλαιο πρώτο: Η χρονική στιγμή. Ο Μακιαβέλι έλεγε ότι ο καλύτερος τρόπος για να προσπεράσεις ένα πρόβλημα είναι να αποπροσανατολίσεις την κοινή γνώμη από το πρόβλημα. Το πρόβλημα της ΔΕΗ αυτή την εποχή ήταν τα αποτελέσματα χρήσης του 2017, με ζημιές που ξεπερνούν τα 300.000.000 ετησίως. Η ανάδειξη του τεχνικού προβλήματος που αντιμετώπισαν τα ΕΛ.ΤΑ. λόγω γενικευμένης έλλειψης ρευστότητας στην αγορά σημειώθηκε λίγες μόνο ώρες προτού η ΔΕΗ δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα των καταστροφικών επιδόσεων της προηγούμενης χρονιάς. Τυχαίο; Δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Η ΔΕΗ βρέθηκε ξαφνικά εκτός κάδρου, σε θέση δυσαρεστημένου πιστωτή, ενώ υπό άλλες συνθήκες θα λογοδοτούσε στην κοινή γνώμη για τις τραγικές απώλειες των εσόδων της. Στη θέση της βρέθηκαν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, που από την πρώτη στιγμή έβγαζαν προς τα έξω ότι το πρόβλημα ήταν τεχνικό και επρόκειτο να ρυθμιστεί άμεσα. Ωστόσο, η δική τους ξαφνική αρνητική δημοσιότητα επισκίασε απολύτως τόσο τις ζημιογόνες μετρήσεις της ΔΕΗ όσο και το περιβόητο διοικητικό συμβούλιο της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού, που πραγματοποιήθηκε την επομένη της «ανάφλεξης» με θέμα την πώληση των λιγνιτικών μονάδων μέσω τηλεφώνου. Με άλλα λόγια, το μακιαβελικό ρητό εφαρμόστηκε επιτυχώς. Κανείς δεν ασχολήθηκε με τη ΔΕΗ. Ολοι διαπόμπευαν τον εύκολο στόχο, τα ΕΛ.ΤΑ., που θα καθυστερούσαν λίγες μέρες να αποπληρώσουν τους λογαριασμούς που είχαν εισπράξει.
Κεφάλαιο δεύτερο: Το παραμάγαζο που είναι στα σκαριά. Ολα τα παραπάνω θα μπορούσαν ίσως να ερμηνευτούν ως μια συνήθη τακτική στο εν γένει πνεύμα συμφερόντων που διέπει τον ανταγωνισμό. Ωστόσο, και να θέλεις να πιστέψεις ότι η χρονική στιγμή ήταν τυχαία, δεν μπορείς. Μήνες φλέγεται η αγορά (από τον περασμένο Γενάρη, συγκεκριμένα) ότι κινούνται διαδικασίες για ίδρυση ιδιωτικού δικτύου πληρωμών ΔΕΗ. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι πίσω από την πρωτοβουλία αυτή βρίσκονται στελέχη με επαφές στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού και ότι το εν λόγω δίκτυο θα είναι μια ιδιαιτέρως φιλόδοξη επιχείρηση, με στόχο να αλιευτούν πελάτες από όλο το φάσμα της ελληνικής κοινωνίας. Ποιος είναι ο οργανισμός με τους περισσότερους πελάτες στην αποπληρωμή των λογαριασμών της ΔΕΗ; Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Γιατί; Επειδή διαθέτουν το μεγαλύτερο δίκτυο καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα και έχουν αναπτύξει μια αμέριστη σχέση εμπιστοσύνης με τον πελάτη εδώ και χρόνια. Η σκοπιμότητα είναι σαφής. Λαβώνοντας το κύρος των ΕΛ.ΤΑ., ανοίγεις το έδαφος. 

Οπως έλεγε και ο Μακιαβέλι, «δεν χτυπάς τον ανταγωνιστή κατάμουτρα, αλλά υπογείως, κάτω από τη μέση». (Η εμπιστοσύνη των πελατών προς τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, πάντως, δεν θα διαταραζόταν από την ανάδειξη του προσωρινού αυτού προβλήματος, αφού και τις επόμενες ημέρες ο τζίρος που σημειώθηκε στα ταχυδρομικά καταστήματα από λογαριασμούς της ΔΕΗ παρέμεινε στα ίδια υψηλά επίπεδα). 
Κεφάλαιο τρίτο: Ποιους έχουν ενοχλήσει τα ΕΛ.ΤΑ.; Η απάντηση είναι πολλούς. Ιδιαίτερα σε πολιτικό επίπεδο. Διότι η επίλυση, από τη σημερινή διοίκηση, αυτού του χρόνιου αποστήματος που φέρει τον τίτλο Καθολική Υπηρεσία ανέδειξε όλες τις παθογένειες και τις παραλείψεις τόσο των προηγούμενων διοικήσεων όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων. 

Ο καθορισμός της Καθολικής Υπηρεσίας ήταν μια υπόθεση που έπρεπε να έχει λήξει εδώ και χρόνια, όμως δεν υπήρχαν ούτε βούληση ούτε πρόθεση ούτε σχέδιο. Επρόκειτο για μια ζωτική παράμετρο για τη βιωσιμότητα των ΕΛ.ΤΑ. -αφού περιέκλεινε όλες τις οφειλές του Δημοσίου προς τον οργανισμό-, την οποία εντούτοις η διοίκηση Σταυράκη - Ζαρολιάγκη βρήκε θαμμένη στο συρτάρι. Από το 2013 που απελευθερώθηκε η ταχυδρομική αγορά και η τότε κυβέρνηση ανέθεσε στα ΕΛ.ΤΑ. την Καθολική Υπηρεσία, ο οργανισμός δεν είχε εισπράξει ούτε ένα ευρώ από την αποζημίωση που δικαιούνταν. Ετσι τα Ελληνικά Ταχυδρομεία βρέθηκαν απαξιωμένα από το κράτος, να αντιμετωπίζουν με άνισους όρους την παγκόσμια ύφεση της ταχυδρομικής αγοράς, γεγονός που συνεισέφερε στο πολιτικό αφήγημα κάποιων κύκλων που μιλούσαν για μαρασμό των Ελληνικών Ταχυδρομείων. Επρεπε να φτάσει το 2018 για να επιλυθεί το μείζον αυτό ζήτημα, χάρη στις ενέργειες της διοίκησης και την ευαισθητοποίηση της σημερινής κυβέρνησης. 

Η Καθολική Υπηρεσία επιτέλους καθορίστηκε από την ΕΕΤΤ και τα πρώτα χρήματα που χρωστούσε το ελληνικό κράτος στα ΕΛ.ΤΑ. δόθηκαν. Ποιος έχασε; Αυτό δεν είναι δύσκολο να το αναλογιστεί κανείς. Εχασε εκείνο το πολιτικό αφήγημα περί μαρασμού των ΕΛ.ΤΑ. και απαξίωσης από την Πολιτεία. Κι έτσι το χτύπημα ήταν αναμενόμενο. Μόλις τέσσερις μέρες μετά την οριστικοποίηση του ύψους της Καθολικής Υπηρεσίας, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία βρέθηκαν στο στόχαστρο της αρνητικής δημοσιότητας επειδή καθυστέρησαν να αποπληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Ο Μακιαβέλι θα υποκλινόταν θαμπωμένος.
Η είσοδος στην αγορά της ενέργειας που ενόχλησε πολλούς!
Κεφάλαιο τέταρτο: Η αγορά της ενέργειας. Στην αρχή έμοιαζε με αστείο. Τα ΕΛ.ΤΑ., πάροχος ηλεκτρικού ρεύματος; Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι, στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την ύφεση της ταχυδρομικής αγοράς με την ανάπτυξη ενός τόσο σημαντικού, παράπλευρου project, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία θα διαδραμάτιζαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο πεδίο της ενέργειας. Κι όμως. Εχοντας ως όπλο το εκτενέστερο δίκτυο καταστημάτων από κάθε άλλον οργανισμό και εταιρία στην Ελλάδα, τα ΕΛ.ΤΑ. άρχισαν, αθόρυβα, μεθοδικά και με στρατηγικό σχέδιο, να χτίζουν τη δική τους πρόταση στην αγορά της ενέργειας, επενδύοντας στη διαχρονική σχέση τους με τον πελάτη και σε εξαιρετικές προσφορές που αμέσως άλλαξαν τα δεδομένα. Ετσι, η αρχική αδιαφορία ή -για να το πούμε πιο ορθά- η στάση επιφυλακτικότητας των ανταγωνιστριών εταιριών σιγά σιγά άρχισαν να μεταλλάσσονται σε αίσθηση κινδύνου. Και ειδικά το τελευταίο διάστημα πολλοί έχουν θορυβηθεί από τη ραγδαία αύξηση μεριδίου που εκδηλώνουν τα ΕΛ.ΤΑ. στην αγορά της ενέργειας. Μέσα σε μερικούς μόνο μήνες το 0,06% έγινε 0,8%, ο τζίρος εξακοντίστηκε και ο οργανισμός μοιάζει να απειλεί, σε ορίζοντα διετίας, τους βασικούς ανταγωνιστικούς πυλώνες της αγοράς. Είναι τυχαίο, λοιπόν, που η ξέφρενη άνοδος των Ταχυδρομείων στο μερίδιο παροχής ρεύματος συνοδεύτηκε ξαφνικά από κάποιο δήθεν πρόβλημα διαφάνειας που αφορά τη σχέση τους με τον πελάτη; Και είναι, επίσης, σατανικά συμπτωματικό που το εν λόγω «πρόβλημα» σχετίζεται με τη Δημόσια Επιχείρηση Ρεύματος; Τα συμπεράσματα, δικά σας.
Κεφάλαιο πέμπτο: Ποιους άλλους έχουν ενοχλήσει τα ΕΛ.ΤΑ. Ναι, γιατί υπάρχουν κι άλλοι. Η αναπτυξιακή πολιτική σε καιρό ύφεσης δεν είναι κάτι που περνάει απαρατήρητο, ούτε αποκλείει τον φθόνο, όταν πρόκειται για στρατηγικό όραμα που συνδυάζει την ευέλικτη διοίκηση ενός οργανισμού και την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού. Προχθές κατατέθηκε και παρουσιάστηκε στο Υπερταμείο το νέο business plan των Ελληνικών Ταχυδρομείων, ένα σχέδιο που πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια είναι συνυφασμένο με τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη και το οποίο οδηγεί την εταιρία επιτέλους σε κερδοφορία. Με νέα σύγχρονα προϊόντα, με πλήρη αξιοποίηση και των 1.200 σημείων που αποτελούν το μεγαλύτερο δίκτυο στη χώρα, με ανάπτυξη χρηματοοικονομικών προϊόντων και με πλήρη κοστολογημένη πρόταση κόστους μισθοδοσίας, η οποία διασφαλίζει κάθε θέση εργασίας, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία δημιουργούν τομές οι οποίες έχουν στόχο το πέρασμα σε μια νέα εποχή. Κι όμως, μόνο λίγες μέρες πριν από την επισφράγιση αυτού του τόσο φιλόδοξου σχεδίου κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να σπείρουν την καταστροφή, φτάνοντας μέχρι το βήμα της Βουλής, επειδή αργοπόρησε μερικές ώρες η αποπληρωμή των λογαριασμών της ΔΕΗ. Ο λόγος, προφανής. Η παρουσίαση του νέου business plan χαλάει και αυτό το αφήγημα, διότι πιστοποιεί πως τα ΕΛ.ΤΑ. δεν βρίσκονται αφημένα στη μοίρα τους, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά περνούν στη νέα εποχή με αξιώσεις και στόχους.
Η σύγκρουση της διοίκησης με τους συνδικαλιστές
Κεφάλαιο έκτο: Οι ρήξεις. Ολα αυτά, όμως, δεν γίνονται αναίμακτα. Για να φτάσει η σημερινή διοίκηση των ΕΛ.ΤΑ. στην υλοποίηση του στρατηγικού σχεδίου που θα προσφέρει βιωσιμότητα στο μέλλον της εταιρίας, αναγκάστηκε να προβεί σε μεγάλες μάχες, καθεμία εκ των οποίων είχε το κόστος της. 

Ηρθε σε αντιπαράθεση με τους συνδικαλιστές που πρόσκεινται στο μητσοτακικό κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας, διότι αυτό ήταν το κομμάτι που ήθελε να θάψει την επιτυχία της Καθολικής Υπηρεσίας. Ηρθε, επίσης, σε σύγκρουση με μια άλλη μερίδα συνδικαλιστών που δεν είδαν με καλό μάτι την αλλαγή του μοντέλου διανομής αλληλογραφίας που συναποφασίστηκε από τη Διοίκηση και την Ομοσπονδία εργαζομένων και η οποία στην ουσία υποχρεώνει τους ταχυδρόμους να εργάζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του οκταώρου τους, προκειμένου να βελτιωθούν η ταχύτητα και η ποιότητα της επίδοσης. 

Ολα αυτά έφεραν έριδες και αντιδράσεις, και η Διοίκηση βρέθηκε στο στόχαστρο πολλών συμφερόντων, που εξυπηρετούσαν το απόστημα μιας χρονίζουσας δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας, η οποία βάλτωνε τον οργανισμό. Κι εδώ, λοιπόν, τα συμπεράσματα, δικά σας. 
Υπάρχει εντούτοις και ένα τελευταίο συμπέρασμα: Μπορεί όλα τα παραπάνω να αποδεικνύουν ότι η κρίση που ξέσπασε με επίκεντρο τα ΕΛ.ΤΑ. και τη ΔΕΗ ήταν ένα επικοινωνιακό τρικ για να υπονομευτούν η συνέπεια με την οποία τα Ελληνικά Ταχυδρομεία υπηρετούν την ελληνική κοινωνία και η αθόρυβη ανοδική πορεία τους, γεγονός είναι όμως ότι οι δύο οργανισμοί πορεύονται και συνεργάζονται δίχως προβλήματα. 

Η ΔΕΗ έχει ανάγκη το ευρύ δίκτυο ταχυδρομικών καταστημάτων, τα ΕΛ.ΤΑ. έχουν ανάγκη την πάσης φύσεως εξυπηρέτηση των πελατών τους. Ποιος ωφελείται μακροπρόθεσμα από τις σκοτεινές ζώνες που δημιουργούν οι διάφοροι κύκλοι συμφερόντων, θα το δείξει μόνο η Ιστορία.