Ένα σπουδαίο επίτευγμα πέτυχαν ερευνητές από τη Βρετανία, το οποίο θα
μπορούσε να αλλάξει για πάντα τον κόσμο. Πρόκειται για την ανάπτυξη
μιας μεμβράνης από γραφένιο, το «υλικό θαύμα» όπως το αποκαλούν, η οποία
φιλτράρει τα άλατα που περιέχει το ...
νερό της θάλασσας, καθιστώντας το έτσι πόσιμο.
Το επίτευγμα ανοίγει το δρόμο σε μια νέα εποχή και μπορεί δυνητικά να αλλάξει τη ζωή σε περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους στον πλανήτη, οι οποίοι δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό.
«Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προκειμένου να ανοίξουν νέες δυνατότητες, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των τεχνολογιών αφαλάτωσης», δήλωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ Ραχούλ Ναΐρ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας.
Σημειώνεται πως οι υπάρχουσες τεχνολογίες αφαλάτωσης έχουν πολύ υψηλό κόστος, είναι ενεργοβόρες και επιβαρύνουν σημαντικά το περιβάλλον.
Ο Ναΐρ υπογράμμισε πως φαίνεται εφικτή μια μαζική παραγωγή των φίλτρων από γραφένιο. Μέχρι σήμερα οι μεμβράνες που είχαν κατασκευαστεί από γραφένιο ή οξείδιο του γραφενίου, είχαν δείξει πως μπορούν να συγκρατήσουν μικρά νανοσωματίδια, οργανικά μόρια και ορισμένα άλατα. Ωστόσο είχαν και ένα βασικό ελάττωμα και δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το φιλτράρισμα των κοινών αλάτων του θαλασσινού νερού.
Αυτό το πρόβλημα ήταν πως διογκώνονταν όταν βυθίζονταν στο νερό, με συνέπεια οι πόροι τους να μεγαλώνουν και να αφήνουν να περνούν τα άλατα. Όπως, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, επικαλούμενο τη δημοσίευση στο περιοδικό νανοτεχνολογίας «Nature Nanotechnology», η επιστημονική ομάδα, στην οποία συμμετείχε και ο νομπελίστας και «πατέρας» του γραφένιου Αντρέ Γκάιμ, κατάφεραν να εξαλείψουν αυτό το μειονέκτημα και δημιούργησαν μια μεμβράνη γραφένιου που είναι αποτελεσματική και για το θαλασσινό νερό.
Πηγή: http://tvxs.gr
νερό της θάλασσας, καθιστώντας το έτσι πόσιμο.
Το επίτευγμα ανοίγει το δρόμο σε μια νέα εποχή και μπορεί δυνητικά να αλλάξει τη ζωή σε περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους στον πλανήτη, οι οποίοι δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό.
«Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προκειμένου να ανοίξουν νέες δυνατότητες, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των τεχνολογιών αφαλάτωσης», δήλωσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ Ραχούλ Ναΐρ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας.
Σημειώνεται πως οι υπάρχουσες τεχνολογίες αφαλάτωσης έχουν πολύ υψηλό κόστος, είναι ενεργοβόρες και επιβαρύνουν σημαντικά το περιβάλλον.
Ο Ναΐρ υπογράμμισε πως φαίνεται εφικτή μια μαζική παραγωγή των φίλτρων από γραφένιο. Μέχρι σήμερα οι μεμβράνες που είχαν κατασκευαστεί από γραφένιο ή οξείδιο του γραφενίου, είχαν δείξει πως μπορούν να συγκρατήσουν μικρά νανοσωματίδια, οργανικά μόρια και ορισμένα άλατα. Ωστόσο είχαν και ένα βασικό ελάττωμα και δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το φιλτράρισμα των κοινών αλάτων του θαλασσινού νερού.
Αυτό το πρόβλημα ήταν πως διογκώνονταν όταν βυθίζονταν στο νερό, με συνέπεια οι πόροι τους να μεγαλώνουν και να αφήνουν να περνούν τα άλατα. Όπως, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, επικαλούμενο τη δημοσίευση στο περιοδικό νανοτεχνολογίας «Nature Nanotechnology», η επιστημονική ομάδα, στην οποία συμμετείχε και ο νομπελίστας και «πατέρας» του γραφένιου Αντρέ Γκάιμ, κατάφεραν να εξαλείψουν αυτό το μειονέκτημα και δημιούργησαν μια μεμβράνη γραφένιου που είναι αποτελεσματική και για το θαλασσινό νερό.
Πηγή: http://tvxs.gr