26 Αυγ 2016

Ένας κύκλος έκλεισε

του Γιάννη Βερίγου 
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι – Φίλες και Φίλοι
Τους περισσότερους σας έχω γνωρίσει από κοντά, κάποιους άλλους μέσω κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και μέσω της σελίδας της παράταξης μας (www.pak-elta.gr).
Όλα αυτά τα χρόνια, έχοντας παρακαταθήκη τις αρχές και τις αξίες του υγιούς συνδικαλισμού, προσπάθησα με τις λιγοστές δυνάμεις μου ....
να συμβάλλω στη κατοχύρωση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων μας, αλλά κυρίως στην εξυγίανση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Μετά λοιπόν από τριάντα σχεδόν χρόνια έφτασε η ώρα να σταματήσω. Όχι γιατί δεν έχω τίποτα άλλο να προσφέρω, αλλά κυρίως για να δώσω ευκαιρίες σε νέους ελπιδοφόρους συνεργάτες μου να αποκτήσουν εμπειρίες και να αποδείξουν πως είναι καλύτεροι από εμάς τους παλιούς.
Πάντα πίστευα πως για μια ηγεσία είναι το ίδιο σημαντικό με τα αποτελέσματα της δράσης της, η παρακαταθήκη που αφήνει πίσω της όταν αποχωρεί.
Η δημιουργία της ΠΑΚ-ΕΛΤΑ πριν από οκτώ χρόνια ήταν μια υπερβατική συνδικαλιστική κίνηση στο χώρο μας που οι περισσότεροι πίστευαν πως θα αποτύχει, όπως έγινε σε πολλές περιπτώσεις με άλλους συνδικαλιστές που αυτονομήθηκαν. Η προσπάθεια πολεμήθηκε με κάθε μέσο και τρόπο, αλλά τελικά στάθηκε όρθια και καθιερώθηκε χάριν της εμπιστοσύνης που της έδειξαν πολλοί από εσάς.
Το κυρίαρχο συμπέρασμα από την τριαντάχρονη εμπειρία που αποκόμισα είναι πως, ότι δεν καταφέρνει κάποιος, οφείλεται στο ότι δεν το πίστεψε πραγματικά και δεν αγωνίστηκε αρκετά γι’ αυτό.
Να θυμάστε πάντα πως δεν υπάρχουν «απελπιστικές καταστάσεις», μόνο άνθρωποι που έχουν απελπιστεί απ’ αυτές κι αυτό είναι ο ορισμός της αποδοχή ήττας.


Είχα την τύχη, όταν πρωτοξεκίνησα, να βρεθούν δίπλα μου συνάδελφοι που με εκτίμησαν, μ’ εμπιστεύτηκαν, με στήριξαν και με στηρίζουν ακόμη. Τους οφείλω πολλά και τους ευχαριστώ γιατί στάθηκαν κοντά μου κυρίως στα δύσκολα. Ήταν τότε που έμεινα μόνος.
Έμαθα πολλά κοντά σε παλαιότερους, άξιους συνδικαλιστές και τους ευχαριστώ γι’ αυτό, αλλά αισθάνθηκα πραγματικός συνδικαλιστής όταν ξεκίνησα από την αρχή, από το μηδέν. Τότε που λιθαράκι-λιθαράκι κτίστηκε η αριστερή παράταξη (ΠΑΚ-ΕΛΤΑ) στο χώρο μας με την βοήθεια των συνεργατών μου..
Ήταν πολύ χρήσιμη για μένα αυτή η περίοδος. Μέτρησα τις δυνάμεις μου και ξεχώρισα τους πραγματικούς φίλους. Είναι όλοι αυτοί που επέλεξαν να αφήσουν την σιγουριά του «μαντριού» και βγήκαν στο ξέφωτο μαζί μου, αψηφώντας τους «λύκους».
Κάποτε όμως όλα τελειώνουν και με ικανοποιεί το γεγονός πως είχα την ευκαιρία να το επιλέξω μόνος μου. Αποχωρώ από την συνδικαλιστική δράση σήμερα, σε μια περίοδο που η παράταξη μας έχει εδραιωθεί στο ταχυδρομικό στερέωμα και αφήνω παρακαταθήκη στους συνεργάτες μου τη ρήση του μεγάλου Κρητικού Νίκου Καζαντζάκη «Όταν πιστεύουμε σε κάτι ανύπαρκτο με πάθος, τελικά το δημιουργούμε. Ότι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά».


Μια καινούργια πρόκληση παρουσιάστηκε για μένα. Η θέση του Γενικού Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού στα ΕΛΤΑ, μου κέντρισε το ενδιαφέρον και αποφάσισα να την διεκδικήσω.
Η Διοίκηση έκρινε πως μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης θέσης και με εμπιστεύτηκε. 
Έχω ήδη υποβάλει την παραίτηση μου από μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΟΣΤ.
Όπως είναι φυσικό, έχω ήδη αποχωρήσει και από την θέση του επικεφαλής της παράταξης, όπως και από την διαχείριση της σελίδας ΠΑΚ-ΕΛΤΑ (www.pak-elta.gr).
Σας ευχαριστώ όλους για την συνεργασία και την φιλία μας όλα αυτά τα χρόνια, η οποία ευελπιστώ να συνεχιστεί απρόσκοπτα και στο μέλλον.
Με εκτίμηση
Γιάννης Βερίγος