Η ως τώρα μεθοδολογία του ISIS στην Ευρώπη είναι λίγο πολύ η εξής: Έχοντας δημιουργήσει από το 2014 ένα ευέλικτο δίκτυο "συνεργατών" που διατρέχει ....
όλο και περισσότερες χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, οργανώνει μαζικές δολοφονικές επιθέσεις σε «μαλακούς» στόχους όπως μετρό, θέατρα, αεροδρόμια κλπ.
Όμως, αυτό που όλοι τρέμουν σαν ενδεχόμενο για τις μελλοντικές του επιθέσεις είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, ο κίνδυνος της «ραδιολογικής τρομοκρατίας».
Λίγο μετά τις επιθέσεις στο Βέλγιο, δύο πυρηνικές εγκαταστάσεις, αυτή του Doel (70 χλμ. από τις Βρυξέλλες) και Tihange (92 χλμ. από τις Βρυξέλλες), τέθηκαν σε συναγερμό. Είπαν στο προσωπικό να αποχωρήσει άμεσα και έμειναν ελάχιστοι άνθρωποι ως μίνιμουμ προσωπικό ασφαλείας για να λειτουργούν επτά πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Τα περίπου 1.000 άτομα που εργάζονται στις εγκαταστάσεις ελέγχονται ήδη διεξοδικά από τις Αρχές: Οι ίδιοι, το παρελθόν τους, αλλά και οι οικογένειές τους.
Τις τελευταίες εβδομάδες οι Αρχές γνωρίζουν ότι το ISIS προσπαθεί να αποκτήσει όπλα μαζικής καταστροφής, συμπεριλαμβανομένου πυρηνικού υλικού.
Η αστυνομία ανακάλυψε στο σπίτι υπόπτου στο Μόλενμπεκ ένα βίντεο παρακολούθησης της κατοικίας ενός ανώτερου στελέχους στο Κέντρο Πυρηνικής Έρευνας του Βελγίου. Η κάμερα, κρυμμένη σε θάμνους μπροστά από το σπίτι, κατέγραφε την είσοδο του σπιτιού.
Το Κέντρο Πυρηνικής Έρευνας διαθέτει εμπλουτισμένο ουράνιο αλλά και ραδιοϊσότοπα. Τα ραδιοϊσότοπα είναι ραδιενεργά στοιχεία που συνήθως προορίζονται για ιατρικές χρήσεις. Όμως, σε συγκεκριμένες μορφές μπορούν να χρησιμέψουν ως συστατικό για την κατασκευή ενός ραδιενεργού εκρηκτικού.
Σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, προς το παρόν δεν είναι ξεκάθαρο τι είδους ακριβώς πυρηνικά υλικά ήλπιζαν να αποκτήσουν οι τζιχαντιστές. Υποθέτουν ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση ίσως σχεδιαζόταν μια απαγωγή του εργαζομένου ή μέλους της οικογένειάς του (έτσι εξηγείται πιθανόν και η κάμερα που κατέγραφε ποιος μπαίνει και βγαίνει από το σπίτι) που θα απαιτούσε ως λύτρα ραδιενεργό υλικό.
Η άποψή τους, όμως, είναι ότι η πυρηνική τρομοκρατία, με την μορφή μιας βρώμικης βόμβας, είναι πια ο άμεσος κίνδυνος.
Το πρόβλημα είναι ότι ραδιοϊσότοπα δεν βρίσκει κανείς μόνο σε πυρηνικά εργοστάσια. Υπάρχουν χιλιάδες μέρη σε ολόκληρο τον κόσμο με αποθηκευμένο ραδιενεργό υλικό, συνήθως χωρίς ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας, όπως σε νοσοκομεία και εργοστάσια.
Και υπάρχουν, επίσης, και χιλιάδες άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο που στηρίζουν τον ISIS, συνήθως μυστικά. Ο φόβος των Αρχών είναι ότι μπορεί να είναι μόνο θέμα χρόνου μέχρι ένας υποστηρικτής του Ισλαμικού Κράτους εμφανιστεί ανάμεσα στο προσωπικό ενός χώρου εργασίας που διαθέτει τα υλικά για την κατασκευή βρώμικης βόμβας.
Στην πραγματικότητα, κάτι τέτοιο έχει ήδη συμβεί. Συγκεκριμένα, Βέλγος πολίτης με το όνομα Ιλίας Μπουγκαλάμπ, εργαζόμενος ως τεχνικός στο πυρηνικό εργοστάσιο Doel, έφυγε αιφνιδίως το 2012 για να καταταγεί, όπως αποδείχθηκε, ως μαχητής του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία.
Από τις 130 και παραπάνω χώρες που διαθέτουν ραδιενεργά υλικά, μόλις 23 λαμβάνουν μέτρα ασφάλειας στην αποθήκευσή τους. Στις ΗΠΑ δε, τα 4 στα 5 νοσοκομεία δεν διαθέτουν αυξημένη ασφάλεια σε ισχυρά ραδιολογικά υλικά.
Εν ολίγοις, οι τζιχαντιστές δεν θεωρείται απαραίτητο να πάνε στο Ιράκ και την Συρία για να βρουν αυτά τα υλικά. Το μόνο που απαιτείται είναι ένας «συμπαθών» εργαζόμενος στο σωστό πόστο, με τον κωδικό πρόσβασης.
Μια «βρώμικη» βόμβα δεν θα σκόρπιζε μόνο τον θάνατο από την άμεση έκρηξη, όπως κάθε άλλη βόμβα. Η έκρηξη θα διασκορπίσει ραδιενεργό υλικό που θα μπορούσε να καταστήσει ολόκληρα τετραγωνικά χιλιόμετρα ακατοίκητα για δεκαετίες.
Σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν γίνει, η μόλυνση από μια έκρηξη «βρώμικης» βόμβας στην καρδιά μιας πόλης όπως το Παρίσι, το Λονδίνο ή η Ν. Υόρκη θα είχε τεράστιες επιπτώσεις σε επίπεδο ανθρώπινων ζωών και οικονομικών συνεπειών. Για το ISIS θα αποτελούσε μια τεράστια συμβολική νίκη.
Τον Φεβρουάριο, αιχμαλωτίστηκε από Αμερικανούς ένας Ιρακινός, πρώην ειδικός στρατιωτικός σε χημικά όπλα. Πρόκειται για τον Σλειμάν Νταούντ αλ-Αφάρι, που αποκάλυψε ότι το ISIS έχει ήδη κατασκευάσει αέρια μουστάρδας σε μορφή σκόνης.
Είναι η πρώτη φορά που μια τρομοκρατική οργάνωση δημιούργησε το δικό της όπλο μαζικής καταστροφής από το 1995. Τότε, η ιαπωνική αίρεση με το όνομα Aum Shinrikyo (Υπέρτατη Αλήθεια), με ηγέτη τον καταδικασμένο σε θάνατο από το 2004 Σόκο Ασαχάρα, οργάνωσε επίθεση στο μετρό του Τόκυο με το νευροπαραλυτικό αέριο σαρίν. Η επίθεση σκότωσε με φριχτό τρόπο 12 ανθρώπους και τραυμάτισε 5.500.
Το ISIS, πάντως, θεωρείται ότι ήδη κατέχει κάμποσο ραδιενεργό υλικό. Όταν η οργάνωση κατέλαβε την Μοσούλη το 2014, απέκτησε πρόσβαση σε 41 κιλά ραδιολογικού υλικού που βρισκόταν σε τοπικό πανεπιστήμιο. Προφανώς δυσκολεύεται να το μετακινήσει διασυνοριακά, αφού υπάρχουν ανιχνευτές ραδιενέργειας σε πολλά σημεία παγκοσμίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.
Η μετακίνηση του υλικού από το Ιράκ ενέχει τον κίνδυνο να ανακαλυφθεί και κατά συνέπεια ο πιο σίγουρος τρόπος για να πραγματοποιήσει το ISIS τρομοκρατική επίθεση με πυρηνικό υλικό είναι κι ο μάλλον ευκολότερος: Ένας εργαζόμενος σε χώρο όπου υπάρχουν υλικά για «βρώμικη» βόμβα απλώς απλώνει το χέρι και τα παίρνει.
Ίσως το πιο ανησυχητικό να είναι το γεγονός ότι σε όλες τις περιπτώσεις κλοπής τέτοιων υλικών στο παρελθόν όλοι οι κλέφτες ήταν insiders, άτομα δηλαδή με πρόσβαση εκ των έσω. Δεν υπήρξε, δηλαδή, ποτέ καταγεγραμμένο περιστατικό όπου μια ομάδα ενόπλων εισέβαλλε σε εγκαταστάσεις και έκλεψε υλικό.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας, μεταξύ 1993 - 2014, υπήρξαν πάνω από 400 κλοπές και λαθρεμπόριο ατομικού υλικού. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, κανείς ποτέ δεν αντιλήφθηκε την κλοπή έγκαιρα, και ήταν πάντοτε από ανθρώπους με πρόσβαση εκ των έσω.
Πηγή: topontiki.gr
