«Συμμετείχα στη συνάντηση της τρόϊκας με το υπουργείο Εσωτερικών, αλλά ήταν πολύ καλό για μένα γιατί ακριβώς υπήρχε μία... απομυθοποίηση για το τι εστί τρόικα. Πέρα απ’ αυτά που λέμε κάθε μέρα, νομίζω ότι είναι θέμα δικό μας το πώς αντιμετωπίζουμε το καθένα και ότι απλούστατα η τρόικα είναι μία ομάδα υπαλλήλων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, που κάνουν τη δουλειά τους και τίποτα παραπέρα». Ετσι είχε περιγράψει στις 9 Φεβρουαρίου την συνεργασία του με την τρόϊκα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής (“Βήμα 99,5”).
Χρειάστηκαν μόλις δύο 24ώρα για να επιδοθεί η «ομάδα υπαλλήλων της Ε.Ε και του ΔΝΤ, που κάνουν τη δουλειά τους και τίποτα παραπέρα» σε ένα ρεσιτάλ προκλητικότητας και υποδείξεων. Να μην απεργούμε, να ξεπουλήσουμε όλα τα ασημικά του κράτους, εκτός από την Ακρόπολη, και πάει λέγοντας.
«Εντολές παίρνουμε μόνο από τον ελληνικό λαό» άλλαξε, την κασέτα, στις δύο τα ξημερώματα του Σαββάτου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Τα πράγματα, όμως, είναι απλά. Βρήκαν και τα κάνουν. Ποιά ήταν η τακτική της κυβέρνησης Παπανδρέου πριν η τρόϊκα φτάσει στο σημείο της ακραίας πολιτικής συμπεριφοράς που εξόργισε τους πολίτες;
Είναι δυνατόν να δεσμεύεται για την εξοικονόμιση του πρωτοφανούς ποσού των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ από την εκποίηση της εθνικής περιουσίας, όταν με μαθηματική ακρίβεια τέτοιοι σχεδιασμοί σε περίοδο κρίσης, και με ασφυχτικά χρονοδιαγράμματα -εντός τριετίας- θα οδηγήσουν σε ξεπούλημα; Πώς έδωσε την άδεια στους «υπαλλήλους της Ε.Ε και του ΔΝΤ» να το ανακοινώσουν εκείνοι στον ελληνικό λαό, όταν η ενδεχόμενη υλοποίηση ενός τέτοιου στόχου αποδυναμώνει την δυναμική της προοπτικής, ακόμη και των επόμενων γενεών;
Παρ΄ όλ΄αυτά χρειάστηκε να προηγηθεί η κατακραυγή και να περάσει σχεδόν ένα 24ωρο για να αρχίσουν (το Σάββατο) τα διαβήματα του πρωθυπουργού και οι εθνικοπατριωτικές κορώνες του στυλ “να κουνάνε το δάχτυλο στο σπίτι τους” (Καρχιμάκης) ή «ο ελληνικός λαός δεν δέχεται υποδείξεις από κανένα» (Ραγκούσης).
Τρία τινά συμβαίνουν με την κυβέρνηση Παπανδρέου. Η είναι τραγικά κατώτερη των περιστάσεων και με εξαιρετικά χαμηλά αντανακλαστικά, ή έχει κρυφή ατζέντα ή είναι όμηρη του μνημονίου και άγεται και φέρεται από τους “υπαλλήλους της Ε.Ε και του ΔΝΤ”. Θετικό σενάριο στο δράμα που εξελίσσεται δεν υπάρχει.
Να πάμε και στην αξιωματική αντιπολίτευση; Αλλος τραγέλαφος εκεί. Αυτό που κατάλαβαν όταν η τρόϊκα ανακοίνωσε το στόχο για τα 50 δισεκατομμύρια από τις αποκρατικοποιήσεις ήταν ότι …δικαιώθηκαν. Περιχαρής ο αν.τομεάρχης Οικονομίας Χρ.Σταϊκούρας πανηγύριζε μπροστά στις κάμερες το απόγευμα της Παρασκευής ότι η ΝΔ είχε συμπεριλάβει την ίδια πρόβλεψη για τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ στο πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο Α.Σαμαράς στις 7 Ιουλίου 2010 στο Ζάππειο.
Επρεπε να ακολουθήσει η κατακραυγή και να περάσει, επίσης σχεδόν ένα 24ωρο, για να αρχίσει η ΝΔ να καταγγέλει την τρόϊκα και να ζητάει την παραίτηση του Γ.Παπακωνσταντίνου, διότι αντελήφθη ότι 5Ο δις από «αξιοποίηση» εθνικής περιουρίας μόνο από ξεπούλημα μπορούν να προέλθουν.
Από πού, λοιπόν, να κρατηθεί ο έρμος έλληνας πολίτης αυτή την ώρα του εφιάλτη της κρίσης; Δυστυχώς, “η μόνη μου ελπίδα είναι η απελπισία μου” όπως έγραψε ο Γάλλος τραγικός συγγραφέας Ρακίνας ή Jean Racine.
Πηγή: www.aixmi.gr
