Γράφει ο Χρήστος Μπούφης:
Αγαπητές μου φίλες και φίλοι.
Διάβασα κάπου πριν από μερικές μέρες ότι :
Μια φωτογράφος και Ζωγράφος από τον Καναδά, η Σάλι Ντέιβις προσπαθώντας να ξεχωρίσει με την συμμετοχή της - στην απαιτητική σκηνή τέχνης της Νέας Υόρκης - έκανε κάτι πολύ απλό…..
Στις 10 Απριλίου 2010 (το Πάσχα) πήγε σε ένα γνωστό σε όλο τον κόσμο, Fast Food (Ταχυφαγείον) και αγόρασε ένα απλό γεύμα, στη συνέχεια επέστρεψε στο σπίτι της και αντί να το φάει…. το ακούμπησε σε ένα τραπεζάκι του σπιτιού της και για 137 συνεχείς ημέρες - μέχρι και τις 25 Αυγούστου 2010, φωτογράφιζε την εξέλιξή του, περιμένοντας το αναμενόμενο…. την αποσύνθεσή του.
Το μπέργκερ, συμπεριλαμβανομένου και του ψωμιού, δεν ακολούθησε τη φυσιολογική ροή των πραγμάτων, δεν αποσυντέθηκε ποτέ…. απλώς συρρικνώθηκε λίγα χιλιοστά.
Όσο για τις πατάτες, αυτές δεν έπαθαν τίποτα…. διατήρησαν το ίδιο χρώμα και το ίδιο μέγεθος…..
Η αναμενόμενη μούχλα - δεν εμφανίσθηκε πουθενά - ήταν απούσα….
Στην έκθεση της σκηνής τέχνης της Νέας Υόρκης η Φωτογράφος Σάλι Ντέιβις, παρουσίασε μόνο επτά (7) απλές φωτογραφίες, με ένα πιάτο που περιείχε ένα απλό γεύμα, ένα μπέργκερ και ένα σακουλάκι πατάτες….
Την πρώτη ημέρα (10 Απριλίου 2010), την τέταρτη ημέρα (13 Απριλίου), την εικοστή ημέρα ( 29 Απριλίου ), την τεσσαρακοστή τετάρτη ημέρα
( 26 Μαΐου ), την ενενηκοστή τετάρτη ημέρα, την εκατοστή πρώτη ημέρα ( 20 Ιουλίου ) και την τελευταία… εκατοστή τριακοστή εβδόμη ημέρα ( 25 Αυγούστου 2010 ).
Οι περισσότεροι επισκέπτες της έκθεσης αν και εντυπωσιάστηκαν δεν σοκαρίστηκαν….. λίγο πολύ όλοι υποψιάζονταν ότι έτσι έχουν τα πράγματα με τα προϊόντα των Ταχυφαγείων.
Αρκετοί ενοχλήθηκαν…. γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο Fast Food και ισχυρίσθηκαν ότι έπρεπε να κάνει το ίδιο και με άλλες γνωστές αλυσίδες Fast Food.
Και ορισμένοι το έριξαν στη πλάκα…. κακώς τα κρίνετe, είναι πολύ νόστιμα.
Η φωτογράφος δεν απάντησε… άφησε την τέχνη να αποκριθεί εκ μέρους της…..
Αγαπητές μου φίλες και αγαπητοί μου φίλοι, παλαιοί μου Συνάδελφοι.
Oύτε φωτογράφος είμαι αλλά ούτε και ζωγράφος, ένας απλός εργαζόμενος των ΕΛΤΑ και των ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΩΝ υπήρξα για 36 χρόνια και τώρα είμαι ένας απλός συνταξιούχος.
Θα ήθελα όμως να υπήρχε κάποια απαιτητική σκηνή τέχνης στην Χώρα μας προκειμένου να συμμετάσχω, όχι με ένα απλό γεύμα από Ταχυφαγείον…. ούτε και με επτά φωτογραφίες….. αλλά με επτά Στρατηγικά και Επιχειρησιακά Σχέδια του ΕΛΤΑ και των Ταχυμεταφορών - των τελευταίων ετών .
Αν θέλετε να μάθετε τα αποτέλεσμα δεν ήταν τόσο σοκαριστικά… όσο ενοχλητικά….
Τα Στρατηγικά και Επιχειρησιακά Σχέδια, δεν ακολούθησαν τη φυσιολογική ροή των πραγμάτων, δεν υλοποιήθηκαν ποτέ…. απλώς παρέμειναν στα συρτάρια των καρεκλοκένταυρων της Κεντρικής Υπηρεσίας και στη συνέχεια πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων……. για να έλθουν άλλα στη συνέχεια.
Εκθέσεις ιδεών!!! τα ονόμαζε ένας παλιός καλός μου φίλος, ο Φίλλιπος.
Όσο για τα Οργανογράμματα ,τις θέσεις των Γενικών Διευθυντών και Διευθυντών, τομεαρχών…. αυτές διατήρησαν το ίδιο χρώμα….. ανεξάρτητα με το κόμμα που βρισκόταν στην εξουσία……
Η αναμενόμενη υλοποίηση και ανάπτυξη - δεν εμφανίσθηκε πουθενά - ήταν και είναι απούσα για πολλά χρόνια ….
Και επειδή δεν είναι σωστό, ούτε και μπορώ να σκέπτομαι εγώ για λογαριασμό σας…. εσείς θα μου πείτε :
Αν οι περικοπές των μισθών και των επιδομάτων μας….. έχουν κάποια σχέση, όχι με τις επτά φωτογραφίες της φωτογράφου και Ζωγράφου από τον Καναδά….. αλλά με τα επτά Στρατηγικά και Επιχειρησιακά Σχέδια… αυτά που αντί να φέρουν την ανάπτυξη, πήγαν στο καλάθι των αχρήστων!!!!!!!!!
Τέλος να μην ξεχνάτε ότι η ζωή συνεχίζεται…. αναζητώντας τα όρια της αποσύνθεσής της…...
Την καλημέρα μου σε όλους σας και ειδικά στους φίλους μου Σοσιαλιστές και όχι μόνο, εκεί στην ΠΟΣΤ.
Χρήστος Μπούφης
ένας αθεράπευτα ρομαντικός
Συνταξιούχος
