.jpg)
Όταν οι λαοί δεν έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο πολιτικών, αλλά καλύτερο διαχειριστή της ίδιας συντηρητικής πολιτικής, επιλέγουν σταθερά την “αξιόπιστη” δεξιά!Όταν ο προεκλογικός αγώνας είναι η αναμέτρηση μεταξύ των καλοπληρωμένων διαφημιστών, των ειδικών συμβούλων διαχειριστών, των δήθεν ειδικών του πολιτικού μάρκετινγκ (επικοινωνιολόγων, πανεπιστημιακών, δημοσκόπων, εκλογολόγων και όλο αυτό το σκυλολόι που δεν γνωρίζει τη σημαίνει επιβίωση, λαϊκή αγορά, αθεώρητο βιβλιάριο ασθένειας, ανεργία, ενοικιαζόμενος εργαζόμενων, αγρότης…), τι αποτελέσματα έχουμε;
Οι μάζες περιθωριοποιούνται, τα κόμματα αντί να παράγουν θέσεις, ιδεολογία, προτάσεις, αναζητούν τη συνδρομή των “ειδικών” για να ανιχνεύσουν-παγιδεύσουν την κοινή γνώμη. Έχουμε την προσπάθεια χειραγώγησης των πολιτών από μια ελίτ με τεχνικές-διαφημιστικές πολιτικές, που βαπτίζονται “επιστημονικές μέθοδοι επικοινωνίας”.
Συνεπώς, όσο η αριστερά δεν θα αρθρώνει αριστερό λόγο, αριστερή πρόταση, αριστερό όραμα, πέρα και έξω από ψευδό-εκσυγχρονιστικές θεωρίες, που διατυπώνονται με τα λόγια «εμείς ως κυβέρνηση θα διαχειριστούμε καλύτερα και περισσότερα έντιμα τα κοινά», οι λαοί - είτε μας αρέσει, είτε όχι - θα ελκύονται από τη συνεπή νέο-δεξιά!
Ας δούμε συνοπτικά πως διαμορφώθηκε ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης.
► Γερμανία: η καγκελάριος Angela Merkel (Cdu/Csu 38%), επιβεβαιώνει την κυριαρχία της δεξιάς. Οι σοσιαλδημοκράτες του Spd, πληρώνουν τη δεξιά στροφή και παραμένουν καθηλωμένοι στο 20,8% και οι Πράσινοι 12%.
► Αγγλία: επιβεβαιώθηκε η ιστορική εκλογική συντριβή των εργατικών του Gordon Brown (16%). Η δεξιά κυριάρχησε, παρά την πολυδιάσπαση: Tories (27%), United Kingdom Independence Party (17%), Φιλελεύθεροι (14%). Και… η νέα πολιτική δύναμη: το ακροδεξιό British National Party, του Nick Griffin, μπαίνει στην Ευρωβουλή με 2 έδρες και 6%. (απόδειξη πως οι gay δεν ανήκουν σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους…).
► Γαλλία: πλήρης κυριαρχία και μεγάλη επιτυχία του Nicolas Sarkozy (Ump 27,70%), ενώ οι σοσιαλιστές της Martine Aubry, στο ιστορικό ναδίρ της ιστορίας του ένδοξου σοσιαλιστικού κινήματος (16,76%), ισοψηφώντας με το οικολογικό κόμμα του Daniel Conh-Bendit (16,2%). Το εφεύρημα των «επικοινωνιολόγων» και αυτοσκοπός των πάλαι ποτέ αριστερών, ο λεγόμενος κεντρώος χώρος εξαφανίστηκε!
► Ισπανία: η ήττα των σοσιαλιστών του José Luis Zapatero (38,51%) και η νίκη της δεξιάς με τον Mariano Rajoy Brey (42,23%). Μια εκλογική ήττα των σοσιαλιστών, που θα είχε μετατραπεί σε οριστική συντριβή, αν οι Ισπανοί σοσιαλιστές δεν παρέμεναν σε μια αριστερή κατεύθυνση και είχαν αποδεχτεί πλήρως την «εκσυγχρονιστική» στροφή της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς.
► Πορτογαλία: με 31,7%, η δεξιά εκτοπίζει τους σοσιαλιστές του πρωθυπουργού Socrates.
► Ολλανδία: με 17%, το ακροδεξιό κόμμα του Geert Wilders, διαδόχου του δολοφονημένου ακροδεξιού Pim Fotuyn (2002), τριπλασιάζει τις ψήφους του, παίρνει 7 έδρες στην Ευρωβουλή και εξαφανίζει ακόμη και τους Χριστιανοδημοκράτες του δεξιού πρωθυπουργού Balkenende. Ποια αριστερά ή κεντροαριστερά;
► Αυστρία: νίκη της δεξιάς (29,7%), που αφήνουν πίσω τους σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Werner Feymann (23,9%). Και… το ακροδεξιό κόμμα του Heinz-Christian Strache, φτάνει το 13,1%.
► Ιρλανδία: νικητής ο δεξιός Fine Gael (29,1%), αφήνοντα στη δεύτερη θέση τον κυβερνητικό σχηματισμό του συντηρητικού Fianna Fail (24,1%). Η αριστερά; Σοσιαλιστές (13,9%), Sinn Feln (11,2%).
► Λουξεμβούργο: νίκη της δεξιάς με τους Χριστιανοκοινωνικούς (31,39%) και τους Δημοκρατικούς (19,27). Η αριστερά; Εργατικοί (19,01) και Πράσινοι (17,04).
► Ουγγαρία: συντριπτική νίκη της δεξιάς (56,37%). Οι σοσιαλιστές του πρωθυπουργού Gordon Bajnai (17,38%). Και… η ακροδεξιά του Jobbik (14,77%).
► Βουλγαρία: νίκη της δεξιάς (24,55%) και ακολουθεί το σοσιαλιστικό κόμμα του πρωθυπουργού Sergei Stanishev (18,44%). Και… η νεοφασιστική ακροδεξιά 11,72%.
► Σλοβενία: δεξιά (26,92%), οι σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Borut Pahor (18,45%).
► Τσεχία: δεξιά 31,17%, σοσιαλδημοκράτες 22,58%.
► Πολωνία: ο δεξιός πρωθυπουργός Donald Tusk (45,2%) και η αντιπολίτευση Jaroslaw Kaczynski (29,5%).
► Βέλγιο: εκεί, μόνο και μόνο γιατί η χώρα «ζει» από τις «υπηρεσίες» της Ευρωβουλής, συνεπώς καλά κάνουν, η συμμετοχή έσπασε κάθε ρεκόρ (91%). Χριστιανοδημοκράτες (15,19%), Φιλελεύθεροι (12,97%). Ποια αριστερά;
► Ρουμανία: δεξιά 30,8%, σοσιαλδημοκράτες 30,5%. Το κόμμα της κόρης του ηγέτη της δεξιάς Traian Basescu, η Elena Basescu (3,5%). Και… η ακροδεξιά 7,2% και 2 ευρωβουλευτές.
► Σλοβακία: ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός Robert Fico (32,02%), αλλά και το συμμαχικό κυβερνητικό κόμμα, το νεοφασιστικό Sns (5,56%) και έναν ευρωβουλευτή.
► Κύπρος: δεξιά ΔΗΣΥ (35,65%), ΑΚΕΛ (34,90%), ΔΗΚΟ (12,28%) και μια σημαντική επιτυχία της ιστορική ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσσαρίδη, με 9,85% εκλέγει ευρωβουλευτή.
► Σουηδία: το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της αντιπολίτευσης (Sap), νικητής με 24,5%, ενώ η δεξιά 18,8%. Η ευρωπαϊκή «έκπληξη»: το κόμμα των λεγόμενων «Πειρατών», αυτών που αγωνίζονται για ελευθερία στο διαδίκτυο και εναντίον πνευματικών δικαιωμάτων στο web, εκλέγει ευρωβουλευτή με 7,1%. (Χμμμ… να ιδέες για τους ανά τον πλανήτη bloggers)
► Δανία: το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της αντιπολίτευσης με 21,2%, προηγήθηκε του δεξιού κυβερνητικού 20,2%. Ένας ευρωβουλευτής για το Folk, που αγωνίζεται εναντίον της Ευρώπης (7,1%)
► Μάλτα: νίκη του Εργατικού κόμματος με 55% και η δεξιά 40,49%.
► Στην Ιταλία γελάει και το παρδαλό κατσίκι με την κατάντια της πάλαι ποτέ αριστεράς
35,3% PDL [“Κόμμα Ελευθερίας” – Berlusconi (δεξιά)]
26,1% PD [“Δημοκρατικό Κόμμα” – Franceschini, πρώην δεξιός και σήμερα αρχηγός του πρώην ΚΚΙ (κεντροαριστερά ή κεντροδεξιά;)]
10,2% Lega Nord [“Λίγκα του Βορρά” – Bossi, συμμετέχει στην σημερινή κυβέρνηση (δεξιά)]
8,0% IDV [Το κόμμα του δικαστή Di Pietro “Καθαρά χέρια” (κεντροαριστερά)]
6,5% UDC [“Χριστιανοδημοκράτες” – Casini, συμμετείχε σε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις της δεξιάς]
3,4% PRC-PDCI [“Κομμουνιστική Επανίδρυση” μαζί με “Ιταλούς Κομμουνιστές”: για πρώτη φορά από το 1946 είναι εξωκοινοβουλευτικά κόμματα]
Και… η συμμετοχή στις εκλογές των Ιταλών ψηφοφόρων, έφθασε το 67%!
Η απόλυτη κυριαρχία της δεξιάς και του Καβαλιέρε
Η Ευρώπη είναι δεξιά χάρη στην ανυπαρξία μιας αριστεράς
