Ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση των περιφερειακών συνδιασκέψεων την Πέμπτη 26/2/09.
Γυρίσαμε στην Αθήνα περισσότερο προβληματισμένοι από αυτά που είδαμε και ακούσαμε.
Οι εκπρόσωποι της ΠΟΣΤ και των παρατάξεων, είχαν περισσότερο στο μυαλό τους να πουν αυτά που ήθελαν και λιγότερο να ακούσουν τους συναδέλφους μας στην επαρχία.
Άλλωστε οι εισηγήσεις ήταν τόσο μεγάλες που δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για τοποθετήσεις και απορίες από τους τοπικούς συνδικαλιστές.
Εκείνο επίσης που μας έκανε εντύπωση, ήταν η απουσία απλών συναδέλφων. Όταν το ψάξαμε, διαπιστώσαμε πως κάποιοι φρόντισαν να μην μάθουν οι συνάδελφοι για αυτές τις συγκεντρώσεις, με αποτέλεσμα να μην συμμετέχουν.
Ποιοι μπορεί να φοβόντουσαν από την συμμετοχή του κόσμου και κράτησαν μυστικές τις συνδιασκέψεις;
Πάντως κατά την διαδικασία των τοποθετήσεων των εκπροσώπων των παρατάξεων, πολλές φορές διερωτήθηκαν οι συνάδελφοι αν μιλούσε συνδικαλιστής ή κάποιος τεχνοκράτης ή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ή εκπρόσωπος της διοίκησης.
Θεωρούμε αδιανόητο οι εκπρόσωποι των παρατάξεων να μην ενδιαφέρονται για τους συναδέλφους και τα προβλήματα τους, αλλά να επιδιώκουν μέσα από αυτές τις διαδικασίες να προπαγανδίζουν τις διοικητικές αποφάσεις και τις κυβερνητικές θέσεις.
Τα πρώτα πρόχειρα συμπεράσματα που εμείς εξάγουμε από την συμμετοχή μας είναι:
1. Η Ομοσπονδία και οι παρατάξεις έχουν αποκοπεί από τους εργαζόμενους συναδέλφους μας στην επαρχία. Οι συνάδελφοι αισθάνονται να έχουν αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη τους και να παλεύουν μόνοι τους με τα προβλήματα τους.
2. Η έλλειψη προσωπικού στην επαρχία είναι εμφανέστατη και πολύ μεγαλύτερη από τα κέντρα που το πρόβλημα αντιμετωπίζεται έστω με εποχικούς.
3. Οι συνάδελφοι της επαρχίας είναι εκτεθειμένοι σε μεγαλύτερους κινδύνους, όταν μεταφέρουν χρήματα στις ερημιές και κανείς δεν νοιάζεται για την ασφάλεια τους.
4. Πολλά προβλήματα που αφορούν την υγιεινή και την ασφάλεια των συναδέλφων μας αναφέρθηκαν, όμως οι δεσμεύσεις της ΠΟΣΤ για την δημιουργία επιτροπών υγιεινής & ασφάλειας σε κάθε νομό, από τον περασμένο Ιούνιο παραμένουν στα χαρτιά.
4. Η προσπάθεια της διοίκησης για περικοπές δαπανών, έχει αφήσει τα καταστήματα και τους συναδέλφους μας ακόμη και χωρίς χαρτί υγείας.
5. Η ανεξέλεγκτη δημιουργία πρακτορείων κινδυνεύει να γίνει η αχίλλειος πτέρνα του ΕΛΤΑ.
6. Όροι παλαιών συμβάσεων που αφορούν κυρίως ταχυδρόμους (όπως η αγορά ελαστικών στα αγροτικά δρομολόγια) παραμένουν ανενεργοί.
7. Το συμβατικό ωράριο καταστρατηγείται καθημερινά, χωρίς την καταβολή υπερωριών.
8. Η ανεξέλεγκτη άνοδος των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων του Ταμιευτηρίου έχει δημιουργήσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα στον οικογενειακό προγραμματισμό τους.
9. Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό επηρεάζουν πολλούς συναδέλφους, ιδιαίτερα τις μητέρες.
10. Οι αυξήσεις στους μισθούς μέσω των Σ.Σ.Ε. δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανατιμήσεις και την μεγάλη ακρίβεια που επικρατεί. Έχουμε συνεχή πραγματική μείωση του εισοδήματος.
11. Η ανεξέλεγκτη εισαγωγή νέων προϊόντων και υπηρεσιών παράλληλα με τα άλλα τους καθήκοντα και χωρίς την αντίστοιχη εκπαίδευση αλλά και χωρίς κίνητρα τους έχει γίνει βραχνάς.
12. Οι αλλοπρόσαλλες και πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενες, γραφειοκρατικές διοικητικές αποφάσεις και εγκύκλιοι δημιουργούν σύγχυση στους συναδέλφους και κάνουν την ζωή τους ακόμη πιο δύσκολη.
Άλλα παραλειπόμενα:
Ένα θέμα που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι το γεγονός πως οι εκπρόσωποι της ίδιας παράταξης είχαν διαφορετικές θέσεις ανάλογα με την περιοχή που μιλούσαν και ο καθένας ανέπτυσσε δική του θεωρία-επιχειρηματολογία, που ερχόταν πολλές φορές σε αντίθεση με την βασική γραμμή της παράταξης του.
Ακούσαμε π.χ. για το θέμα της πώλησης των ταχυμεταφορών από εκπροσώπους μεγάλης παράταξης, άλλον να λέει πως είναι κατά του ξεπουλήματος, άλλον να λέει πως πρέπει να κρατήσουμε πάση θυσία το 51%, άλλον να λέει πως δεν πρέπει να δοθεί το managment και άλλον πως είναι υπέρ της συνεργασίας με άλλο ταχυδρομικό οργανισμό που θα διαθέτει διεθνές δίκτυο (χωρίς να διευκρινίζει τι εννοεί με την λέξη συνεργασία).
Τους ακούσαμε όλους, με περίσσια υποκρισία να υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να γίνουν προσλήψεις στον οργανισμό άλλης κατηγορίας εργαζομένων. Με άλλα δικαιώματα και υποχρεώσεις από αυτά που έχουμε εμείς και καλώς το έλεγαν.
Όμως δεν τους είδαμε να διαμαρτύρονται για τους εργαζόμενους που σήμερα έρχονται στον οργανισμό είτε ως εποχικοί οκτάμηνης ή τετράμηνης διάρκειας, είτε ως τετραωρίτες, είτε ως ενοικιαζόμενοι από άλλες εταιρίες στο σύγχρονο δουλεμπόριο.
Ένα συνδικάτο πρέπει να είναι αλληλέγγυο στους νέους εργαζόμενους, στους νέους ανθρώπους που υφίστανται τέτοια αντιμετώπιση, ανεξάρτητα αν αυτοί πρόκειται να μείνουν στον οργανισμό ή πρόκειται να φύγουν όταν τελειώνει η σύμβαση τους.
Οι συνδικαλιστές μας δείχνουν πως ενδιαφέρονται μόνο για τους μόνιμους συναδέλφους, που ψηφίζουν στις εκλογές των σωματείων, οι εποχικοί, οι έκτακτοι και οι ενοικιαζόμενοι που δεν ψηφίζουν τους είναι παντελώς αδιάφοροι.
Καλώς ήλθατε
ΠΑΚ - ΕΛΤΑ
