31 Ιουλ 2014

Τιμή μου που σε γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί σου


Κάθομαι μπροστά στο πληκτρολόγιο να γράψω λίγες λέξεις για τον άδικο και τόσο πρόωρο χαμό σου φίλε Θανάση. Πολλές σκέψεις περνούν απ’ το μυαλό μου, η συνδικαλιστική σου δράση από την Θεσσαλονίκη μέχρι την Αθήνα, η συνεργασία μας, οι ατέλειωτες ώρες που περάσαμε μαζί στις συνελεύσεις, στις συγκεντρώσεις, στα
συλλαλητήρια, στις απεργίες, στις ....
πορείες, ο αδαμάντινος μα συνάμα ασυμβίβαστος χαρακτήρας σου, το ήθος, οι αρχές και η ανιδιοτέλεια που σε διέκρινε σε όλη του τη ζωή. 
Κι ύστερα το απόλυτο κενό, ένα σκοτάδι που μου αδειάζει το μυαλό.
Έγιναν όλα τόσο γρήγορα που αδυνατώ να συνειδητοποιήσω την πραγματικότητα.

Ένα πράγμα μόνο μου βγαίνει κι αυτό θα γράψω.

Σου είμαι ευγνώμων γιατί, παρά τη διαφορετικότητα μας, εκτίμησες τη προσπάθεια μας και τη στήριξες. 
Σου είμαι ευγνώμων για την, χωρίς όρια και προϋποθέσεις, προσφορά σου στην κοινή προσπάθεια.

Σου είμαι ευγνώμων, για όσα μας δίδαξες. Τον αταλάντευτο προσανατολισμό στο στόχο, ανεξάρτητα αν όλοι οι άλλοι γύρω τον θεωρούσαν ανέφικτο. Την ανιδιοτελή συνδικαλιστική δράση «εγώ συνδικαλίζομαι για να προσφέρω, όχι για να κερδίσω» έλεγες πάντα. Τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά του ταξικού, ακηδεμόνευτου, αγωνιστικού συνδικαλισμού.

Τιμή μου που σε γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί σου σύντροφε Θανάση.

Καλό ταξίδι.